Δανάη Στράτου:Μια αλήθεια καλυμμένη σε σκιές, σε μυστικιστικές αφηγήσεις, σε φαντάσματα ακόμα…
Συνέβη χθες βράδυ, στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας της Δανάης Στράτου, στο Salon de Bricolage…
Η ιστορία της έμπνευσης, και μίας έκθεσης, όπως μας την αφηγήθηκε η Δανάη Στράτου..
“Οι Τεξανοί φημίζονται για τον ρεαλισμό τους και την μη ανοχή σε μεταφυσικές τάσεις πέραν εκείνων που προβλέπονται από τον αυστηρό προτεσταντισμό τους.
Το Μοναδικό Αστέρι –Lone Star-, που είναι το σύμβολο της Πολιτείας τους, υποτίθεται ότι ρίχνει άπλετο φως σε μια γη όπου αναβλύζει το πετρέλαιο, μεγαλώνουν οι καλύτερες αγελάδες και λατρεύεται ο Μεγαλοδύναμος στις χιλιάδες εκκλησίες που χτίστηκαν σε αυτόν τον περίεργο τόπο.
Κι όμως, όταν μετακόμισα στο Όστιν, την πρωτεύουσα του Τέξας, ανακάλυψα πως πίσω από αυτή την εικόνα κρύβεται μια «άλλη» αλήθεια. Μια αλήθεια λιγότερο χριστιανική και περισσότερο καλυμμένη σε σκιές, σε μυστικιστικές αφηγήσεις, σε φαντάσματα ακόμα.
Την πρώτη μας βραδυά εδώ στο Όστιν, περπατήσαμε στην 6η Οδό – τον πυρήνα της εντυπωσιακής μουσικής σκηνής που καθιστά την νέα μας πόλη κομβικό σημείο της οικουμενικής μουσικής. Ξάφνου αντικρίσαμε το Driskill – το παλαιότερο ξενοδοχείο της πόλης, με την απαράμιλλη αρχιτεκτονική και την αίσθηση που αποδίδει ενός θεσμού της Άγριας Δύσης που, πλέον, δεν μπορείς να διακρίνεις αλλού στο σημερινό Όστιν.
Στο μενού του ξενοδοχείου αντίκρυσα την απροσδόκητη ανακοίνωση της διεύθυνσης: «Το Driskill είναι ίσως το πιο στοιχειωμένο ξενοδοχείο των Ηνωμένων Πολιτειών.» Αφηγήσεις εμφανίσεων φαντασμάτων στα δωμάτιά του κοσμούσαν το υπόλοιπο μενού ακολουθούμενες από προσφορές για ξεναγήσεις των πιο στοιχειωμένων δωματίων και τιμοκαταλόγους που εξηγούσαν ότι τα δωμάτια με τα πιο πολλά «περιστατικά» (όπου φάντασμα παρουσιάστηκε στον πελάτη) κόστιζαν… περισσότερο. «Πανέξυπνο μάρκετινγκ» σκέφτηκα.
Μερικούς μήνες αργότερα, καθώς προετοιμάζαμε road trip για την Μάρφα, την εικαστική κωμόπολη κοντά στο Ελ Πάσο που ανέδειξε ο Donald Judd στην δεκαετία του ’70, φίλοι μου είπαν να μην ξεχάσουμε να οδηγήσουμε μετά την δύση του ηλίου νοτιοανατολικά της Μάρφα.
«Μπορεί να δείτε τα Μυστήρια Φώτα» (Mystery Ghost Lights) μου είπαν, αναφερόμενοι σε Απάτσι, σε αγρότες, σε μετεωρολόγους που, που όπως λέγεται, έχουν καταθέσει μαρτυρίες πως είδαν με τα μάτια τους περίεργα φώτα να «χορεύουν» με φόντο τον ορίζοντα. Από περιέργεια έψαξα στο Google και, πράγματι, βρήκα πολλές αναφορές στα «Στοιχειωμένα Φώτα της Μάρφα» (Marfa Ghost Lights). Αμέσως μετά το ξέχασα…
Το ταξίδι από το Όστιν στην Μάρφα, μέσα από την έρημο, ήταν μια επτάωρη πανδαισία. Αφού περιηγηθήκαμε στο σπίτι του Judd και είδαμε την δουλειά του στο Chinati Foundation όπου εκτίθεται με αριστουργηματικό τρόπο, κινήσαμε για το ράντσο όπου θα μέναμε την νύχτα, εβδομήντα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά – στην μέση της ερήμου.
Ο ήλιος μόλις είχε πέσει. Καθώς το αυτοκίνητο προέλαυνε γρήγορα πάνω στην ατελείωτη ευθεία που έκοβε την έρημο στα δύο, ένιωσα την ανάγκη να πάρω φωτογραφίες του σιγά-σιγά βυθιζόμενου στο σκοτάδι γύρω τοπίου . Πήρα την φωτογραφική μου μηχανή και άρχισα να φωτογραφίζω από το κινούμενο αμάξι μας…
Εκείνο το βράδυ, μετά από το τεξανικό δείπνο που μας προσεφέρθη, με ένα ποτήρι λευκού κρασιού στο χέρι, αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στις φωτογραφίες που πήρα. Ξάφνου ανακάλυψα ότι τα Στοιχειά του Τέξας (The Ghosts of Texas) είχαν μηστηριωδώς αναδυθεί στην οθόνη μου…”
Την έκθεση επιμελείται η Ιστορικός Τέχνης Άννα Χατζηνάσιου, και θα παραμείνει στο Salon de Bricolage έως τις 17 Δεκεμβρίου.