
Υπάρχουν κάποιες βραδιές -όχι πολλές- που είναι βγαλμένες σαν από παραμύθι. Όχι, όχι, δεν αναφέρομαι στα παραμύθια με τους πρίγκιπες και τους πύργους, με την επαναλαμβανόμενη, κλισέ υπόθεση και το “happy end” -αν και στο συγκεκριμένο παραμύθι υπάρχει πύργος. Μιλάω για αυτές τις βραδιές που όλα συνηγορούν ώστε να σου μείνουν αξέχαστες. “Παραμυθένιες” τις χαρακτηρίζουν κάποιοι.
Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερο συγγραφικό ταλέντο, ώστε αν κάτσεις και συναρμολογήσεις τις σκηνές τους σε μία σειρά, να αποκτήσεις ένα όμορφο παραμύθι. Από αυτά, που διαδραματίζονται σε ένα Τοσκανικό τοπίο. Σε ένα estate που χρειάζεται να διασχίσεις άπειρα στρέμματα πράσινης γης, χαμηλούς λόφους με κόκκινα, μοβ και κίτρινα λουλούδια, αμπέλια και δέντρα με ελιές, και φιδογυριστούς δρόμους και κυπαρίσσια.
Και εκεί, στο τέλος ενός στενού -χωμάτινου;- δρόμου ξεπροβάλει ένας πύργος. Μέσα στα δικά του δροσερά στρέμματα από γρασίδι. Μία κατάφυτη έκταση από πλατάνια, κυπαρίσσια, η γη είναι Μεσογείτικη και όχι Τοσκανική, και δεσπόζουν ένας ελαιώνας και ένας αμπελώνας.
Και η αρχιτεκτονική του πύργου, του Πύργου Πετρέζα που μας θέλει η συγκεκριμένη βραδιά, είναι εμπνευσμένη από αρχοντόσπιτα και μοναστήρια που υπήρχαν παλαιότερα στην ευρύτερη περιοχή. Ο μετρ της βραδιάς, με υποδέχεται με ένα ποτήρι Moët Chandon Imperial. Και ψητά στρείδια, χτένια σε french toast με βανίλια και ένα υπέροχο μπισκότο παρμεζάνας…
Ρίχνω μία ματιά στον πύργο πριν πάω να βρω τους οικοδεσπότες μας. Είναι ένα μονοκόμματο κτήριο χωρίς κολόνες στην μέση με χοντρούς, πέτρινους τοίχους και Μεσογείτικες καμάρες, πολύ μεγάλα ανοίγματα σαν γεφύρια θαρρείς, φτιαγμένα από αγκωνάρια.
Το παραμύθι συνεχίζει με τους ίδιους τους οικοδεσπότες: Το The Food & Leisure Guide που σήμερα πραγματοποιεί άλλο ένα από τα περίφημα events του, νομίζω το καλύτερο έως τώρα fnl event, αυτό προς τιμή της MC III της Moët & Chandon που ταξίδεψε τον μύθο της για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Της πολυδιάστατης MC III, ένα σημαντικό blend κυρίως διότι εγκαινιάζει μια νέα, πρωτόγνωρη εποχή για την σαμπάνια σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν μοιάζει με καμία άλλη, δεν την έχει αντιγράψει επίσης κανένας άλλος οίκος και προς το παρόν στο είδος της είναι μοναδική.

“Δεν έχει μιμητές, ούτε ανταγωνιστές και κατά την γνώμη μου δεν επιδέχεται κανενός είδους αξιολόγηση μιας και όσοι προσπαθήσουν να τη κάνουν, θα δυσκολευτούν κυρίως από τον καινοτόμο χαρακτήρα της. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι η επίσημη πρώτη για την Ελλάδα στο πλαίσιο των FnL Events, ήταν ένα νοητό ταξίδι στο μέλλον αφού είχαμε την ευκαιρία να μοιραστούμε μαζί σας την πρώτη σαμπάνια που θα επηρεάσει και ίσως καθορίσει τις επόμενες γενιές του πιο περιζήτητου αφρού στον κόσμο. ..” σχολιάζει για αυτήν ο Τάσος Μητσελής, στο δικό του editorial…
Ο Πάνος Δεληγιάννης και η Εύη Φέτση λοιπόν, μας υποδέχονται σε αυτό, το σημερινό παραμύθι που δεν του λείπει τίποτα από όλα τα παραμύθια του κόσμου μαζί. Απεναντίας, έχει την καλύτερη σαμπάνια του κόσμου σε αφθονία, έχει μία μοναστηριακή τραπεζαρία που μπορεί να φιλοξενήσει 52 connoisseurs του σπάνιου, εκλεκτού οίνου και της αριστουργηματικής γεύσης, έχει έναν βραβευμένο με δύο Αστέρια Michelin σεφ, τον σεφ του πύργου της Moët & Chandon, Pascal Tingaud που ταξίδεψε από την Καμπανία ειδικά για εμάς και για να μας ετοιμάσει μια σειρά από αξιόλογα πιάτα που παρόλα αυτά άφησαν τον πρώτο λόγο στην “ντίβα” της βραδιάς, αφού πολύ απλά δημιουργήθηκαν για να την ακολουθούν πιστά και όχι να την προσπεράσουν…
Μα πάνω από όλα και παρόλα αυτά, αυτή η βραδιά είναι παραμυθένια γιατί οι συμπρωταγωνιστές αυτού του παραμυθιού είναι όλοι φίλοι. Φίλοι, που μόνο η παρουσία τους, εξασφαλίζει το “happy end” αυτής της μοναδικής βραδιάς. Πόσω μάλλον, όταν η MC III, ρέει εν αφθονία…. Πόσω μάλλον όταν αυτή η βραδιά δεν ήταν μία, αλλά δύο…
Follow me…

Λίγο μετά τις εννιά στη τεράστια, μεγαλοπρεπή τραπεζαρία άρχισαν να παίρνουν τις θέσεις τους οι 52 καλεσμένοι. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις γνωριμίας από τον εκδότη του FNL Πάνο Δεληγιάννη και την Global Ambassador της Moët Justine Proy, ένα εξαιρετικό γκασπάτσο με αβοκάντο και γαρίδες συνόδεψε τις ροζέ φυσαλίδες της Moët…

To Κύριο πιάτο και τα κινητά πήραν αστραπιαία φωτιά ενώ παράλληλα ένα απαλό κοτόπουλο από την Bresse Rossini, με φουγκρά, πουρέ σέλερι και μιλφέιγ μελιντζάνας με σύκα, συνόδεψε αριστουργηματικά την “ντίβα” MCIII….

…Η MC III αρχίζει να σερβίρεται στα αριστουργηματικά ποτήρια που έφτιαξε η Moët αποκλειστικά για αυτή την ετικέτα, μακριά από την λογική των περίφημων flute, θέλοντας προφανώς να αναδείξει την οινική της διάσταση…

Το “happy end” του δικού μας παραμυθιού: ο Καραμελωμένος ανανάς με βανίλια και σορμπέ λάιμ, που συνοδεύουμε με Moet & Chandon MIR…

Μαγεία, χειροκτροτάμε όλοι μία τον Pascal Tingaud μία την MC III και πίνουμε στην απόλυτη επιτυχία του fnl event…

Δεν υπάρχει γαστρονομικό γεύμα ή δείπνο ανά τον κόσμο, που να μην κλείνει με την παραδοσιακή φωτογραφία με τον chef. Τα στέρια του Michelin, σαν φωτοστέφανο αγκαλιάζουν τις έμπειρες ποδιές τους, και εμείς υποκλινόμαστε στο ταλέντο τους με ευχές και συγχαρητήρια… Νιώθω πραγματικά τυχερή που έζησα αυτή την εμπειρία, που απόλαυσα αυτό το δείπνο, που γεύτηκα τα πολυδιάστατα αρώματα της MC III, του πιο περιζήτητου αφρού στον κόσμο…

Στην αγκαλιά ενός πύργου, παρέα με μία κολλητούλα, δίπλα σε έναν σεφ κάτοχο δύο Michelin και στο χέρι πολύτιμες γουλιές από MC III. Τι άλλο να θέλει ένα παραμύθι δηλαδή…;
Θα έρθει το καλοκαίρι, μαζί με αυτό οι διακοπές του, ο Σεπτέμβριος ξανά, και εκεί, την 30η ημέρα του, το παραμύθι με την υπογραφή των fnl events θα επαναληφθεί. Σε άλλo σκηνικό αυτή την φορά, το ίδιο ή ίσως ακόμη πιο αρχοντικό, θα έχει τις δικές του ιστορίες να διηγηθεί. Με φόντο τις Σπέτσες και την παραμυθένια αύρα του Poseidonion…
Διαβάστε τα πάντα εδώ!
Φωτογραφίες: Panos Smirniotis & Fay’s Control