ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Μάμας: Όλα όσα ζήσαμε, όλες οι παραδόσεις και τα έθιμα που τιμάμε!

Η Εκκλησία σήμερα τιμά τη μνήμη του Αγίου Μάμαντος του θαυματουργού και θεωρείται προστάτης των βοσκών, αλλά και των υιοθετημένων παιδιών.

Όσοι παραθερίζουμε στις Σπέτσες, την παραμονή του Αγίου Μάμαντος, κάθε 1η του Σεπτέμβρη αφήνουμε τα καραβάκια που έχουμε μόνοι μας φτιάξει στην θάλασσα μπροστά στην εκκλησία, είναι ένα έθιμο που αγαπάμε να τηρούμε και να τιμούμε, και που κάθε χρονιά σας εξιστορώ μέσα από αυτές εδώ τις σελίδες. Μπείτε εδώ και εδώ για να ζήσετε ξανά τον εορτασμό  μαζί μου. Αυτή, είναι η ιστορία του προστάτη των υιοθετημένων αλλά και των βοσκών.

Η εκκλησία του Άγιου Μάμα, χθες το απόγευμα στις Σπέτσες…

Η ζωή και το έργο του Αγίου Μάμαντος του Θαυματουργού είναι ο λόγος που θεωρείται σήμερα ως προστάτης των υιοθετημένων, αλλά και των βοσκών. Συγκεκριμένα ο Άγιος Μάμας γεννήθηκε στη Γάγγρα της Παφλαγονίας το 260 μ.Χ., από γονείς χριστιανούς, το Θεόδοτο και τη Ρουφίνα, αλλά από βρέφος, βίωσε την ορφάνια.
Όμως, μία πλούσια χριστιανή γυναίκα ανέλαβε την ανατροφή του. Επειδή το βρέφος συνήθιζε να φωνάζει τη γυναίκα αυτή «μάμα», ονομάστηκε Μάμας. Σε ηλικία 15 χρονών ο Άγιος Μάμας συνελήφθη από ειδωλολάτρες και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια, λόγω της γενναίας δράσης του διδάσκοντας το ιερό Ευαγγέλιο.
Όταν έγινε 15 χρονών, πιάστηκε από ειδωλολάτρες, διότι χωρίς φόβο, δημόσια, ομολογούσε το Χριστό. Τότε τον χτύπησαν αλύπητα. Κρέμασαν στο λαιμό του μολυβένιο βαρίδιο και τον έριξαν στη θάλασσα. Όμως με τη δύναμη του Θεού σώθηκε. Έπειτα τον ξανασυνέλαβαν και τον έριξαν σε αναμμένο καμίνι και μετά τροφή στα θηρία. Αλλά και απ’ αυτά σώθηκε θαυματουργικά.
Ο Άγιος Μάμας, λοιπόν, θεωρείται προστάτης των βοσκών, διότι κατόρθωσε να δαμάσει όλα αυτά τα άγρια θηρία, αλλά και προστάτης των υιοθετημένων παιδιών, αφού και αυτός έμεινε ορφανός από βρέφος και υιοθετήθηκε.

Η Ελμίνα με το δικό της καραβάκι, έτοιμη να το αφήσει στην θάλασσα, μπροστά στην εκκλησία του Άγιου Μάμα. Με αυτό το έθιμο αποχαιρετάει κάθε χρόνο το καλοκαίρι της.

Η Γορτή τιμάται ιδιαίτερα στην Κύπρο, στην Χαλκιδική και στις Σπέτσες.

“Φλογίτσες στο πέλαγος
Την τραγική αντίληψη του κόσμου την περιγράφει, καλύτερα από τα λόγια, ένα έθιμο. Δες τι κάνουν τα παιδάκια στις Σπέτσες κάθε 1η Σεπτεμβρίου στην παραλία του Αγίου Μάμα. Φτιάχνουν αυτοσχέδια καραβάκια και τα στολίζουν με σημαίες και λουλούδια. Πάνω τοποθετούν τα κεριά. Καθώς σουρουπώνει, τα παιδιά ανάβουν τα φιτίλια κι αφήνουν τα καραβάκια να τα πάρει το κύμα. Νυχτώνει και βλέπεις πάνω στη θάλασσα να τρεμοσβύνουν άπειρες φλογίτσες, μέχρι που χάνονται στο σκοτάδι. Αυτό το έθιμο αποτυπώνει τον κύκλο της ζωής, τον ίδιο κάθε χρόνο, μέσα στον πιο μεγάλο κύκλο. Τώρα φέρνεις τα παιδιά σου, και μετά θα φέρνουν αυτά τα παιδιά τους. Κι ύστερα θα χαθεί κι η δική σου φλογίτσα μακριά στο κύμα. Είναι μια αντίληψη πιο παλιά από τις θρησκείες. Την εκφράζει μια απλή εικόνα: όλες οι φλογίτσες μαζί στην ίδια θάλασσα.
Αυτή την εικόνα της κοινής μας μοίρας, αυτό το μελαγχολικό σύμπαν, οι πιο πολλοί το δέχονται δίχως αυταπάτες. Κάποιοι δεν το αντέχουν· λαχταρούν να μη σβύσει ποτέ το δικό τους κεράκι. Απο όλα τα θέλω της διάκρισης, είναι το πιο απελπισμένο: ζητάνε να εξαιρεθούν απο την κοινή μας μοίρα.” το κείμενο του Πέτρου Χαριτάτου, όπως το ανάρτησε το κλειστό group “Σπέτσες μια φορά κι έναν καιρό” στο facebook.

Με την Ελμίνα και την Τάνια, χθες απόγευμα στον Άγιο Μάμα.
Και του χρόνου!

Πηγή: Dogma.gr

error: Content is protected !!