Από την Τζίνα Θανοπούλου
Υπάρχουν πέντε πράγματα που οι μπαμπάδες μπορούν να κάνουν καλύτερα, ίσως καλύτερα και από τις μητέρες. Όσο και αν οι γυναίκες γκρινιάζουν και πιστεύουν ότι είναι αλάθητες στην ανατροφή των παιδιών, σε ορισμένα πράγματα οι μπαμπάδες επιλέγουν καλύτερες λύσεις. Λειτουργούν τουλάχιστον διαφορετικά από τις μαμάδες και το αποτέλεσμα αποδεικνύεται πολύ πιό λειτουργικό για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ένας γονιός είναι καλύτερος από τον άλλο, αλλά ότι οι μπαμπάδες λειτουργούν διαφορετικά. Και η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Το θέμα δεν είναι ο ένας γονιός να μιμηθεί τον άλλο, αλλά τελικά να συνεργασθούν για να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά πιο ισορροπημένα. Να μερικοί τρόποι που οι μπαμπάδες μπορεί να λειτουργήσουν πιο ευεργετικά.
1. Αφήνουν τα παιδιά να αναλαμβάνουν περισσότερες πρωτοβουλίες και ρίσκα. Οι μπαμπάδες γενικότερα επιτρέπουν στα παιδιά να τολμήσουν πιο επικίνδυνες δραστηριότητες. Πιστεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να βιώνουν κάτι καινούργιο και πιο επικίνδυνο για να μάθουν καλύτερα. Στο ρίσκο και στον κίνδυνο οι μπαμπάδες είναι πιο ανεκτικοί.
2. Εμπιστεύονται την διαίσθηση τους. Από μελέτες και ψυχολογικές παρατηρήσεις έχει βρεθεί ότι ένω οι μπαμπάδες ακολουθούν το ένστικτό τους, οι μαμάδες ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των ιατρών σε κάποιο ιατρικό πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι ενώ είναι σημαντικό ο γονιός να ακολουθεί τις ιατρικές οδηγίες, εξίσου χρήσιμο είναι ο γονιός να ακολουθεί και την δική του κρίση και σε αυτό το τομέα οι μπαμπάδες έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση.
3. Οι μπαμπάδες δεν προσκολλούνται στις λεπτομέρειες. Π.χ. οι μπαμπάδες δεν «κολλάνε» στους χρωματικούς συνδυασμούς των ρούχων που φοράνε τα παιδιά, αλλά απλά ενδιαφέρονται να είναι ντυμένα κατάλληλα, πρακτικά σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες. Με αυτό τον τρόπο δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να αναπτύξει την αυτοεκτίμηση και την ελεύθερη βούληση του.
4. Καταλαβαίνουν καλύτερα τα παιδιά, γιατί είναι και εκείνοι «παιδιά». Η αλήθεια είναι ότι επειδή οι άνδρες έχουν μια αιώνια παιδική φύση μέσα τους, ταυτίζονται περισσότερο με τα παιδιά τους σε θέματα επιλογής παιχνιδιού, προγράμματος και ωραρίου. Η μητέρα θέλει συνήθως τα παιδιά να τηρούν πιο αυστηρά το ωράριο που τους θέτει και το πρόγραμμα που τους βάζει, ενώ οι μπαμπάδες ακολουθούν ένα πιο χαλαρό πρόγραμμα. ‘Έτσι τα παιδιά πολλές φορές προτιμούν τον μπαμπά για να ακολουθήσουν το πρόγραμμα τους.
5. Οι μπαμπάδες περιμένουν πριν επέμβουν. Η νοοτροπία των μπαμπάδων είναι να αφήσουν τα παιδιά να εκφρασθούν ή να περάσει κάποιος χρόνος πριν επέμβουν. Πιστεύουν έτσι ότι τα παιδιά θα εκτονωθούν καλύτερα και θα μάθουν να περιμένουν, να έχουν πιο πολύ υπομονή και να επιλύουν μόνα τους τα προβλήματά τους.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι ενώ οι μητέρες λατρεύουν τα παιδιά τους και νομίζουν ότι τα ξέρουν «όλα», έχουν να διδαχθούν πολλά και από τη μέθοδο διαπαιδαγώγησης των μπαμπάδων και πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στην άποψη τους. Άλλωστε η καλύτερη διαπαιδαγώγηση είναι αυτή που και οι δύο γονείς με το δικό τους μοναδικό τρόπο συνεισφέρουν στην ανάπτυξη των παιδιών και ο καθένας πρέπει να σέβεται αυτό που «φέρνει» ο άλλος…
Τζίνα Γ. Θανοπούλου, EDM, MA , Harvard, Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Επιστημονική συνεργάτης Υπεύθυνση Τμήματος Συμβουλευτικής Ψυχολογίας-Life Clinic Group Επικοινωνία: ATHENS MEDICAL PARTNERS 210 6938241,mob 6945541188 ginagthanopoulou@gmail.com ginagcounseling.com
