Χθες το βράδυ πήγα στο “Heaven on Earth”. Ήμουν καλεσμένη από την φίλη μου Έλλη Μάντις στο cocktail που έδωσε με αφορμή την παρουσίαση των νέων ανοιξιάτικων αρωμάτων του Οίκου Annick Goutal , τη συλλογή “Les Colognes”, μία αρμονία από τρεις οσφρητικές δημιουργίες. Μία γωνία της γης, όντως παράδεισος. Από τα αρώματα. Αγαπημένων τοπίων. Της Ιταλίας με τους κήπους της, της Ελλάδας με τις μεγαλοπρεπείς ομορφιές της, του Γαλλικού νησιού Ile de Ré, με την αλμύρα της θάλασσας του…Ωδές στα ταξίδια, που αιχμαλωτίζουν τα συναισθήματα μια πολύτιμης ανάμνησης. Μαγεία που σε κατακλύζει. Δίνω ένα φιλί στην Έλλη και στις υπόλοιπες φίλες μου, και αφήνω τα ίδια τα αρώματα να με ξεναγήσουν στον χώρο…
Eau D’ Hadrien. Η αρωματική συμφωνία φιλοξενεί ξεκάθαρα ένα κρεσέντο ιταλικών κιτρώδων φρούτων. Λεμόνι, μανταρίνι, περγαμόντο, γρειπ-φρουτ και άνθη νεραντζιάς. Μία έκρηξη ζωντάνιας που εξυψώνεται από τις ξυλώδεις πτυχές του κυπαρισσιού και τους πράσινους τόνους του Αιγυπτιακού Βασιλικού και του Τυνησιακού δενδρολίβανου, για να απαλύνει με χάρη από τις λουλουδάτες και μοσχάτες νότες…
Vetiver. Εμπνευσμένο από το άρωμα του Vetiver, οφείλει τις καταβολές του στο γεμάτο ιώδιο θαλασσινό σπρέι του Ile de Ré, που ζωγράφισε το φόντο των παιδικών διακοπών της Camille Goutal.
Το άρωμα ανοίγει με την πικάντικη φρεσκάδα του σικελικού λεμονιού για να αποκαλύψει την κύρια νότα του, αυτή του ξυλώδους, πικάντικου vetiver από την Ιάβα που έρχεται σε έντονη αντίθεση με το γλυκό, ηδονικό και γεμάτο χάλκινες αποχρώσεις Ταϊτινό vetiver, διανθισμένο με δενδρολίβανο και φασκόμηλο. Η ίριδα από τη Φλωρεντία προσθέτει μία μεγαλοπρεπή απόχρωση…
Κι όμως. Κάποιο ακόμη πιο γοητευτικό άρωμα με καλεί να το εξερευνήσω.
Neroli. Το αγαπημένο μου, αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο. Ένα άρωμα που αντλεί την έμπνευσή του από τη χαρούμενη ανάμνηση των ανθών πορτοκαλιάς που φωτίζει την ελληνική ύπαιθρο.
Η γλυκιά σχεδόν βελούδινη φρεσκάδα του αιθέριου ελαίου και του αποστάγματος ανθών πορτοκαλιάς, αναδεικνύει το παλλόμενο άρωμα του άνθους λεμονιάς και τις πράσινες, τονωτικές πινελιές του, για να ανθίσει τελικά ανάμεσα στις απαλές, πουδρέ νότες του ηλιοτρόπιου και του white musk. Το θέλω τώρα!
Βγαίνω στο αίθριο. Παντού λουλούδια και φρούτα. Δοκιμάζω ένα μπισκότο φόρο-τιμής στο νέο αγαπημένο μου άρωμα. Βλέπω την Σαμάνθα Αποστολοπούλου, με ρωτάει αν μου αρέσουν τα καινούργια της σκουλαρίκια που μόλις αγόρασε από το “Heaven on Earth”. Πολύ. Η Άννα Σουρμπάτη μου μιλάει για τον γάμο της Ντόζιας, που διοργανώνει από τώρα για το καλοκαίρι στις Σπέτσες. Μάλλον θα είναι ονειρεμένος. Βλέπω τον Πάνο Περβανά, του εύχομαι για τον γιο που περιμένει, τον φίλο μου τον Γιώργο Σατσίδη, μοιραζόμαστε τα επαγγελματικά μας νέα, την Γιασμίν Οικονομοπούλου και την Νικόλ Κοτοβός, δίνουμε ραντεβού σε δέκα λεπτά στο “Bellini” απέναντι, όπου θα γιορτάσουμε την επιτυχημένη βραδιά της Έλλης. Μας περιμένει εκεί και ο Δημήτρης Αράπης. Στην παρέα μας έρχεται και ένα από τα πιο αγαπημένα μου κορίτσια της Αθήνας, η Μαρία Γουλανδρή. Το αγαπάω πραγματικά αυτό το κορίτσι, έχει κάτι τελείως δικό του που το διαφοροποιεί από τα -για κάποιο λόγο- ολόιδια κορίτσια των λεγόμενων “παλιών τζακιών” της Αθήνας. Όχι τυχαία, μιας και κληρονόμησε το dna της μητέρας της, Ιωάννας Γουλανδρή. Λατρεμένη. Η γιορτή τελικά κρατάει πολύ. Σήμερα, ξύπνησα σχετικά αργά. Πίνω καφέ, ψεκάζω μερικές σταγόνες από το νέο μου “Eau D’ Hadrien” και αρχίζω να γράφω. Ναι, αυτή θα είναι μία υπέροχη ημέρα…