Η Domus Art Gallery καλωσόρισε την Marjan Fahimi και την ατομική της έκθεση, “Crossover”, σε μια λαμπερή βραδιά παρουσία επίτιμων καλεσμένων από τον δημοσιογραφικό κόσμο, καθώς και πολλών φίλων της τέχνης.
Ο χώρος της έκθεσης γέμισε με φωτεινά χαμόγελα και ευχάριστη διάθεση αντανακλώντας την επιτυχία των εγκαινίων. Οι επισκέπτες είχαν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά την καλλιτέχνιδα και να συζητήσουν μαζί της για το έργο της και την μετάβαση από το «αφαιρετικό» στις φιγούρες που αναδεικνύονται σε κάθε πίνακα. Το κοινό είχε την ευκαιρία να εξερευνήσει την έμπνευση κάθε έργου και να απολαύσει τους αρμονικούς χρωματικούς συνδυασμούς.
Η Marjan Fahimi αποδεικνύει ότι η τέχνη μπορεί να μας μεταφέρει σε διαφορετικούς, γεμάτους χρώμα και συναίσθημα κόσμους. Οι φιγούρες που αναδύονται στα έργα της μας προσκαλούν να εξερευνήσουμε τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από κάθε πινελιά, και να ανακαλύψουμε κάτι καινούριο και μοναδικό. Η έκθεση “Crossover”, θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό έως τις 5 Δεκεμβρίου προσφέροντας σε όλους μας την ευκαιρία να απολαύσουμε την ομορφιά της τέχνης της.
“Το αντικείμενο της τέχνης δεν είναι η αναπαραγωγή της πραγματικότητας, αλλά η δημιουργία μιας πραγματικότητας με την ίδια ένταση”.
It’s good to know: Η Marjan Fahimi είναι Ιρανή καλλιτέχνης, γεννημένη στην Τεχεράνη το 1982. Σε ηλικία 15 ετών άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο στούντιο του Hossein Maher και μετά την αποφοίτησή της ξεκίνησε σπουδές στην ιταλική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης. Παράλληλα συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις σε μερικές από τις σημαντικότερες γκαλερί της Τεχεράνης, όπως οι Elahe Art Gallery, Bahman Cultural Center, Robat Art Gallery.
Η Fahimi έχει επίσης πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις: το 2003 με το project “Urban Details” στην Atbin Art Gallery και το 2004 με την έκθεση “Birds” στην Seyhoon Art Gallery. Αυτή την περίοδο το καλλιτεχνικό της έργο είναι ιδιαίτερα επηρεασμένο από την πόλη και τα τοπία της, τις λεπτομέρειες και τις αστικές εικόνες που προβάλλονται από τόσο κοντινή απόσταση που μοιάζουν αφηρημένες. Τα μόνα πλάσματα που ζωντανεύουν τη σκηνή είναι τα πουλιά, που σχεδόν πάντα εμφανίζονται να κάθονται και να ατενίζουν τα περάσματα της τσιμεντένιας πόλης.
Το 2004, ερχόμενη στη Ρώμη για να σπουδάσει αρχιτεκτονική, η επαφή της με την αναγεννησιακή και μπαρόκ τέχνη αλλάζει αισθητά την καλλιτεχνική της οπτική. Στη συνέχεια μετακομίζει στη ρωμαϊκή ύπαιθρο προσπαθώντας να την ερμηνεύσει ως κάτι αφηρημένο. Τα θέματα του έργου της χαρακτηρίζονται πρωτίστως από εικόνες που αναδεικνύουν τα κύρια ατμοσφαιρικά φαινόμενα: άνεμος, σύννεφα, βροχή και φως.
Η αναζήτηση μιας ισορροπίας μεταξύ παραστατικότητας και αφαιρετικότητας και η σφαιρική θεώρησή της περί ζωγραφικής, που προτείνει τόσο τον ρεαλισμό της μορφής όσο και τον λυρισμό του συναισθήματος, γίνεται το δικό της καλλιτεχνικό ύφος. Από το 2016 χρησιμοποιεί διάφανη ρητίνη προκειμένου να οπτικοποιήσει τη στιγμή και να κάνει τον χώρο φωτεινότερο, τονίζοντας έτσι το βάθος του έργου καθώς και την αισθητηριακή αντίληψη που προέρχεται από τη διαστρωμάτωση του χρώματος.
