… Έγραψα στο Instagram μου, πριν καν φτάσω στον τελικό προορισμό μου, από το θαλάσσιο ταξί ακόμα που μας μετέφερε από το λιμάνι της Ύδρας, στον πιο μαγικό κόλπο του νησιού, στον στρωμένο με λευκή πούδρα αμμουδιάς κόλπο, όπου βρίσκεται το Mandraki Beach Resort.
Το Mandraki Beach Resort που δεν είναι άλλο από το Αρχοντικό του καραβοκύρη, πολιτικού και ναυάρχου, που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του ’21, καθώς και στη μετέπειτα πολιτική ζωή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ναι, το σπίτι του Ανδρέα Μιαούλη.
To Mandraki Beach Resort που αποτελεί το απόλυτο hidden gem για όσους αγαπάνε το κοσμοπολίτικο αυτό νησί και την bohemian chic αισθητική του, αλλά αποφεύγουν (και τα καταφέρνουν) to see and to be seen, όπως έκανε η mega blogger Chiara Ferragni, κατά την εδώ περσινή επίσκεψη της. Μπες εδώ να θυμηθείς.
Έτσι, η πρόταση να πάμε, μόλις τέσσερις ημέρες μετά το The Pop Up Project, για ένα σύντομο getaway στη μέση της εβδομάδας αποτέλεσε το πιο ονειρεμένο διήμερο που μπορούσα να φανταστώ. Γιατί στη φαντασία μου βρισκόταν. Δεν ήξερα ακόμη, πως η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο δελεαστική.
Με το που προσεγγίζεις με το sea taxi από μακριά, τον λευκό κόλπο με το αρχοντικό Mandraki Beach Resort, το πρώτο συναίσθημα που σε πλημμυρίζει είναι η απόκοσμη ομορφιά του. Ένα συναίσθημα που τροφοδοτούν με την επιβλητικότητα και τον μυστικισμό τους, τα κανόνια του Μιαούλη, αυτά που σε υποδέχονται άλλωστε στον μόλο, στην παραλία, αυτά που σε συνοδεύουν εντέλει έως το δωμάτιο σου, που βρίσκεται -στην κυριολεξία- δύο (ναι δύο) βήματα από την θάλασσα.
Αν ακολουθείς τα instagram stories μου, θα με ακολούθησες και σε αυτά τα μόλις δύο βήματα.
Λάθος μας, μα για όσους διαθέτουμε τις παραθεριστικές μας οικίες στις γειτονικές Σπέτσες, δεν επισκεπτόμαστε συχνά την Ύδρα. Την φωτογραφίζουμε καθώς την προσπερνάμε με το catamaran για τον επόμενο προορισμό, την έχουμε δίπλα μας, οπότε είναι πολύ εύκολο να πάμε είτε με το τρεχαντήρι για μπάνιο είτε για ένα ποτό είτε για μία ολοήμερη απόδραση από τον τόπο διακοπών μας, μα η αλήθεια είναι πως δεν το κάνουμε. Λάθος. Γιατί αν και τα δύο αυτά αρχοντικά νησιά έχουν την ίδια ιστορία, που συνέβαλαν στις νικηφόρες ναυμαχίες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και τον ίδιο αέρα, χρώματα, αρώματα και κοσμοπολιτισμό που παραπέμπουν στο Amalfi και στο Capri της Νότιας Ιταλίας, τίποτα άλλο κοινό δεν έχουν μεταξύ τους. Και πρέπει, ναι πρέπει, να ζήσεις το laissez-faire και των δύο αυτών αριστοκρατικών νησιών.
Για την πολυτέλεια του να ξυπνάς και να κοιμάσαι και η αμμουδιά της παραλίας να απλώνεται μπροστά -όχι μπροστά, στην πραγματικότητα πάνω- στις βεράντες του δωματίου σου. Για την πολυτέλεια του να μην χρειαστεί να φορέσεις παπούτσια ούτε μία φορά καθ’ όλη την εδώ παραμονή σου. Ούτε καν πέδιλα. Ούτε καν σαγιονάρες. Μπορείς να κυκλοφορείς όλη μέρα με το μαγιό σου και ένα μόνο παρεό, και η διπλανή ένοικος να φοράει μακριά μεταξωτά καφτάνια του Etro και του Zimmerman, Poupette St. Barth ή της Juliet Dunn και της Tory Burch που συνδυάζει με σανδάλια της Chanel ή με loafers του Loro Piana, και να είστε και οι δύο απόλυτα συντονισμένες με το σωστό dress code του resort.
Για την πολυτέλεια της απόλυτης ησυχίας. Τόση που ακόμη και η μουσική που απλώνεται στο resort, μάλλον περιττή είναι. Για να μην πω καμία ανακρίβεια που δεν θέλω βέβαια, εγώ είχα μία “πολυτέλεια” παραπάνω, να απολαύσω όλα όσα έχει να προσφέρει το Mandraki και η Ύδρα μεσοβδόμαδα, στην καρδιά του Ιουνίου. Δεν ξέρω τι θα γίνεται το επόμενο Σαββατοκύριακο που είναι οι μεγάλοι εορτασμοί για τα Μιαούλεια ή τον Αύγουστο, που όλοι θα ψάχνουν μία απομονωμένη αγκαλιά να κρυφτούν από την ένταση του θέρους, όμως τώρα που πήγα εγώ, ήταν ό,τι μπορεί ανθρώπου νους να ονειρευτεί. Αλήθεια.
Αν αποφασίσεις να έρθεις για ένα δικό σου διήμερο εδώ, θα σου πρότεινα την πρώτη ημέρα να την αφιερώσεις ολάκερη στο Mandraki Beach Resort -to make o long story short… να μην το κουνήσεις από εδώ- και η μόνη έγνοια να έχεις, να είναι να έχεις ένα -ή περισσότερα- καλό βιβλίο μαζί σου, και να μη ξεμείνεις από άφθονο αντηλιακό.
Εκεί κατά τις 18.00′ θα ξεγελάσεις την πείνα σου με ένα μπολ γεμάτο ολόφρεσκο σταφύλι, θα ξεδιψάσεις την επιδερμίδα σου με μία ενισχυμένη ενυδατική και θα παραγγείλεις μία -σωστή- Margarita.
Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, ξυπόλητη πάντα, θα ανοίξεις με το “your favorite person” ένα μπουκάλι σαμπάνια, και θα το πιείτε μπροστά στο ομορφότερο ηλιοβασίλεμα του νησιού, πριν κατευθυνθείτε στο Captain M. , το εστιατόριο του resort, για να επιλέξετε από την ψαριά της ημέρας.
Captain M Restaurant is a culinary great on Hydra island!
Θα κοιμηθείς νωρίς, θα ξυπνήσεις αργά….
Crisp and white, cool and soft. Wake up late in your suite, and give yourself the luxury of doing nothing!
Θα περάσεις άλλη μία ημέρα στην ζεστή αμμουδιά, κάτω από τον καυτό ήλιο. Ναι, μπορεί εδώ να βρέχει και να ζούμε ένα απόλυτο τροπικό κλίμα, μα τις ίδιες στιγμές στο Mandraki ο ήλιος καίει. Και είναι ωραία…
Το απόγευμα της δεύτερης ημέρα πάμε στην Ύδρα. Η μεταφορά μας γίνεται εύκολα με το σκάφος του resort, και η διαδρομή διαρκεί 3′, κατά τη διάρκεια των οποίων προσπερνάς μερικά από τα πιο όμορφα αρχοντικά του νησιού, και φυσικά το Apollo Wind Spinner, την εγκατάσταση του Jeff Koons, πάνω από το Σφαγείο, που μας υποδέχεται καθώς εισερχόμαστε στο λιμάνι της Ύδρας από τη μία πλευρά και, από την άλλη, υποδέχεται όσους προχωρούν προς το κτίριο που στεγάζει την εγκατάσταση. Το πρόσωπο του ανεμόμυλου είναι αυτό του Απόλλωνα…
Αναπαλαιωμένα αρχοντικά, το παλιό γραφικό λιμάνι με τις πολεμίστρες και τα κανόνια, τα μουσεία, τα μοναστήρια, η ναυτική σχολή, συνθέτουν την εικόνα του νησιού, η οποία μας μαρτυράει την σημαντική ιστορική σημασία της.
Όμορφα μαγαζιά με ψαγμένες και επιλεγμένες από όλο τον κόσμο δημιουργίες -όπως αυτά που είχε κάποτε η Μύκονος, μα δυστυχώς πλέον την θέση τους έχουν πάρει οι Chanel και οι Valentino των μητροπόλεων- beautiful people, bohemian vibes, ο “Πειρατής”, που είναι πάντα εκεί, σημείο συνάντησης τη νύχτα και τη μέρα, το κατάστημα της Έλενας Βότση, όλα αυτά τα μαγαζιά με τα υπέροχα κεραμικά , με τις βελούδινες espadrilles και τις ψάθινες τσάντες, και τέλος, ο Όμιλος, με το ομορφότερο τραπέζι του νησιού, να σε περιμένει να απολαύσεις τη βραδιά σου.
Ω ναι, αν αξίζει ένα λιμάνι από τα τόσα Ελληνικά νησιά, να γίνει το εθνικό μας καρτ ποστάλ, αυτό είναι αδιαμφισβήτητα της Ύδρας…
Να πας. Να πας αυτό το Σαββατοκύριακο που είναι τα Μιαούλεια και όλο το νησί μία γιορτή, να πας τα επόμενα να ζήσεις όλες τις “πολυτέλειες” που σου περιέγραψα παραπάνω. Να πας για δύο ημέρες ή για μία ολόκληρη εβδομάδα. Αρκεί να πας…
Timeless Hydra…