Ο Χρόνης έκλεισε τα 44 την εβδομάδα που μας πέρασε και νιώθει πλέον ικανοποιημένος έχοντας ολοκληρώσει έναν κύκλο ζωής, ένα μικρό οδοιπορικό με τα πάνω και τα κάτω του, ξεκινώντας από την Νέα Υόρκη καταλήγοντας φέτος στην παλιά του γειτονιά όπου μεγάλωσε.
Αποφάσισε να γίνει σεφ στα 15 και μαγειρεύει σε εστιατόρια από τα 18 του χρόνια. Είναι από του ελάχιστους Έλληνες chef που έχει φοιτήσει στο CIA (Culinary Institute of America) στην Νέα Υόρκη ξεκινώντας από τις κουζίνες του Nobu New York, περιπλανώμενος στην συνέχεια σε καταξιωμένα εστιατόρια της Κεντρικής Ευρώπης καταλήγοντας στην Ελλάδα όπου αναδείχθηκε τα τελευταία 15 χρόνια ως ένας από τους πιο ταλαντούχους σεφ της γενιάς του.
Το καλοκαίρι που μας πέρασα μετά από μία συνειδητή αποχή και εσωτερική ανασκόπηση και ανασυγκρότηση άνοιξε το εστιατόριο Rawbata στην γειτονιά του, τους Αμπελόκηπους, στο νούμερο 33 της οδού Λακωνίας πάνω σε μία πολύ μικρή, γραφική πλατεία.
Ανοιχτό μεσημέρι και βράδυ, το Rawbata αποτελεί έναν συνδυασμό της πληθωρικής μαγειρικής του Χρόνη μέσα από Ελληνικούς και Μεσογειακούς δρόμους με μία πινελιά από Ασία σε ορισμένα πιάτα ημέρας.
Όλα τα πιάτα βασίζοντα στην εποχικότητα, υπάρχει ένα ξεκάθαρο farm to table concept με αρκετά οικία πιάτα που ανήκουν στην κλασσική Ελληνική κουζίνα ερμηνευμένα με έναν πιο πρωτόγνωρο τρόπο, χαρακτηριστικό του Δαμαλά. Η κουζίνα χωρισμένη στα τρία για μαγειρική στα κάρβουνα – robata , μαγειρευτά και ωμά, δεσπόζουν λαχανικά, ψάρια εποχής και κρέας ωμά και ψητά.
Το Rawbata είναι το μέρος όπου ολόκληρη η οικογένειά του Δαμαλά είναι ένα κομμάτι από το χαρούμενο παζλ του σεφ, ένα εστιατόριο με υπαίθρια τραπέζια και εσωτερικούς χώρους που σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν το σπίτι σου, γωνίες Ινσταγκραμικές, μια μεγάλη, ανοιχτή κουζίνα, τον σεφ και την ομάδα του να μαγειρεύουν και την γυναίκα του Φωτεινή να καλωσορίζει τους επισκέπτες.
Μέσα στην καρδιά και την ψυχή του…
Ο σεφ λίγο πριν την επανεμφάνιση του, εξομολογείτε: «Αληθινή επιτυχία είναι όταν κάποιος ακολουθεί την καρδιά του, παραμένει πιστός στις αξίες του, κάνει καθημερινά ό,τι τον ελευθερώνει, φτιάχνει την δική του πραγματικότητα δίχως να λαμβάνει υπόψη του το κατεστημένο και τι σκέφτονται οι άλλοι. Είναι σημαντικό ο άνθρωπος να μην ξεφεύγει από το δικό του μονοπάτι. Επιτυχία για εμένα είναι να παντρεύω την δημιουργικότητα και το χάρισμά και να δημιουργώ τον προσωπικό μου μικρό παράδεισο και να τον μοιράζομαι με τους αγαπημένους μου δίνοντας συνάμα ικανοποίηση στους «επισκέπτες» της γαστρονομικής μου κουλτούρας.»
