Η παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Χέλμη-Μαρκεζίνη «Πίσω από τις κλειστές πόρτες»!
«Η μεγάλη φιλία άρχισε με την Πριγκίπισσα Ελένη του Νικολάου, Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας, σύζυγο του Νικόλαου, μικρότερου αδελφού του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Οι κόρες τους, η Μαρίνα, Δούκισσα του Κεντ, η Όλγα, Αντιβασίλισσα της Γιουγκοσλαβίας, και η Ελισάβετ, Δούκισσα ενός μικρού κρατιδίου της Γερμανίας, κληρονόμησαν από τη μητέρα τους την αγάπη για τον πατέρα μου και του δώρισαν όλα τα ημερολόγια του δικού τους πατέρα, γραμμένα από το μέτωπο κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, για να κάνει χρήση τους στην ιστορία του – γραμμένα στα Ελληνικά, Αγγλικά και Ρωσικά….»
Με μεγάλη επιτυχία έγινε η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ελένης Χέλμη-Μαρκεζίνη «Πίσω από τις κλειστές πόρτες» (ηγεμόνες, αστέρες, γαλαζοαίματοι και απλοί άνθρωποι) από τις εκδόσεις “Αρμός”, στο κατάμεστο από προσωπικότητες Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.
Δύο γενιές πιστές κι αγαπημένες φίλες του πατέρα μου μέχρι το τέλος της ζωής και, τολμώ να πω, και θαυμάστριες του πολιτικού και ιστορικού Σπύρου Μαρκεζίνη. Η μεγάλη φιλία άρχισε με την Πριγκίπισσα Ελένη του Νικολάου, Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας, σύζυγο του Νικόλαου, μικρότερου αδελφού του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Οι κόρες τους, η Μαρίνα, Δούκισσα του Κεντ, η Όλγα, Αντιβασίλισσα της Γιουγκοσλαβίας, και η Ελισάβετ, Δούκισσα ενός μικρού κρατιδίου της Γερμανίας, κληρονόμησαν από τη μητέρα τους την αγάπη για τον πατέρα μου και του δώρισαν όλα τα ημερολόγια του δικού τους πατέρα, γραμμένα από το μέτωπο κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, για να κάνει χρήση τους στην ιστορία του – γραμμένα στα Ελληνικά, Αγγλικά και Ρωσικά.
Ένα βαρύ δερμάτινο σεντούκι με το μονόγραμμα του Νικολάου και μέσα δερματόδετα καμιά δωδεκαριά ημερολόγια. Η φιλία της Όλγας και του συζύγου της Παύλου με τους γονείς μου κράτησε μέχρι τον θάνατό τους.
Οι ετήσιες διακοπές των γονέων μου ήταν ένα μεγάλο ταξίδι στο εξωτερικό κάθε φθινόπωρο, το οποίο άρχιζε από το Λονδίνο, όπου ζούσε η οικογένεια της μητέρας μου, και κατέληγε πάντα στο Παρίσι, ίσως με έναν ενδιάμεσο σταθμό στη Ζυρίχη. Λάτρης των παραδόσεων, ο πατέρας μου κρατούσε πάντα την ίδια σουίτα στα ξενοδοχεία που πήγαινε κάθε χρόνο.
Η χρονιά που θυμούμαι ιδιαίτερα, ήταν εκείνη των 16 μου χρόνων. Ήταν η εποχή που θεωρήθηκα αρκετά μεγάλη πιά για να συμμετέχω σε διάφορες ενδιαφέρουσες συναντήσεις, χωρίς όμως να παίρνω τον λόγο, εάν δεν μου είχε ζητηθεί. Κάποιο βράδυ, οι γονείς μου είχαν καλέσει για φαγητό το πριγκιπικό ζεύγος στη σουίτα τους στο ξενοδοχείο «Meurice».
Επέλεγαν να καλούν στη σουίτα τους και όχι στην τραπεζαρία εκείνους με τους οποίους η κουβέντα ήταν πιο ιδιωτική και ενδιαφέρουσα. Το φαγητό είχε από νωρίς παραγγελθεί από τη μαμά, όπως και όλες οι λεπτομέρειες. Στις 20:00 ακριβώς το ζεύγος χτυπούσε την πόρτα συνοδευόμενο από κάποια θυρωρό του ξενοδοχείου.
Εκείνος ήταν περίπου 80 ετών, ενώ εκείνη γύρω στα 76, μια ωραία ψηλή αριστοκρατική γυναίκα με ευγενικά χαρακτηριστικά και ξανθά κοντά μαλλιά, όπως επέβαλλε η εποχή, φορώντας ένα κοντό μαύρο φόρεμα. Κλασικό ντύσιμο για ένα μικρό δείπνο εκείνο τον καιρό. Με τη μαμά κάθισαν από τη μία μεριά του σαλονιού και εγώ από κοντά. Ο αντιβασιλέας και ο πατέρας μου κουβέντιαζαν από την άλλη. Η πριγκίπισσα με ρωτούσε για το σχολείο, για τον χορό που έκανα, και αναρωτιόταν πώς τα μακριά μου ως τη μέση μαλλιά δεν με έπνιγαν στον ύπνο μου. Πριν αρχίσει το φαγητό και ενώ ακόμα έπαιρναν το aperitif, ανοίγει η πόρτα με ορμή και μπαίνει σαν σίφουνας μέσα μία ωραιότατη κοπέλα γύρω στα 28, καστανή, χαριτωμένη και λαλίστατη. Ήταν η κόρη τους, πριγκίπισσα Elizabeth.
Στα έκπληκτα βλέμματα των γονέων της απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Sorry, I just wanted to say hello to Μr and Μrs Markesinis». Έτσι φυσικά έκανε την εμφάνισή της, με την οποία εντυπωσιάστηκα πολύ. Ήταν ήδη παντρεμένη με έναν εκατομμυριούχο, χωρισμένη, και είχε τότε ένα κοριτσάκι τριών ετών. Το κοριτσάκι αυτό ήταν η μετέπειτα ηθοποιός Kathrin Oxenberge, που παρίστανε την κόρη της Alexis (κατά κόσμον Joan Collins) της «Δυναστείας», για όσους παλαιότερους θυμούνται το σήριαλ αυτό. Αφού την ρώτησαν οι γονείς μου αν ήθελε να καθίσει μαζί μας για φαγητό, απάντησε ευγενικά πως όχι, γιατί ήταν καλεσμένη στη «Régine», super nightclub της εποχής, και θα τη συνόδευε ο τότε φίλος της Alain Delon.
Ρίχνοντάς μου ένα βλέμμα συνωμοτικό, με ρώτησε αν ήθελα να με πάρει μαζί της. «Αν ήθελα», τι ερώτηση!… Εγώ στη Régine και μάλιστα με τον Alain Delon; Γρήγορα, όμως, συνήλθα κάτω από το αυστηρό βλέμμα του πατέρα μου. Πριν προλάβω να αρθρώσω λέξη, απάντησε αντί για μένα πως ήμουν πολύ μικρή. Χρόνια αργότερα, διάβασα στον τύπο πως η Elizabeth υπήρξε για ένα μικρό φεγγάρι αρραβωνιασμένη με τον Richard Burton, ανάμεσα στους δύο γάμους του με την Taylor. Εκείνες ακριβώς τις ημέρες, έμεινε στο ξενοδοχείο και ο Salvador Dali. Τον θυμάμαι να κάθεται μεγαλόπρεπα στο σαλόνι στη μέση ενός βελούδινου καναπέ. Φορούσε λευκά παντελόνια σε στυλ σαλβάρι και κεντημένα μυτερά πασούμια, σαν του Αλαντίν από τις Χίλιες και μία νύχτες. Η πλάτη του ήταν ακουμπισμένη νωχελικά σε μαλακά μαξιλάρια, ενώ τα χέρια του αναπαύονταν στα μπράτσα του καναπέ και στα πόδια του κοιμόταν το «κατοικίδιό» του! Μια απίθανα όμορφη λεοπάρδαλη, της οποίας το λουρί ήταν περασμένο στον καρπό του αφεντικού της. Τον κοίταξα αποχαυνωμένη και ήθελα τόσο να του μιλήσω. Ο λαιμός μου, όμως, είχε στεγνώσει. Λόγια δεν είχα και έτσι έμεινα μόνο να τον κοιτάζω. Τι κρίμα που δεν υπήρχαν τότε τα κινητά!
It’s good to know: Η Ελένη Χέλμη-Μαρκεζίνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Κόρη του πολιτικού και ιστορικού Σπύρου Μαρκεζίνη είχε την τύχη να βιώσει ιστορικές στιγμές ως αυτόπτης μάρτυς και να συναντήσει εξέχουσες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Με τον σύζυγό της πρέσβη Γεώργιο Χέλμη έχει ζήσει σε χώρες όπως το Βέλγιο, τη Νότιο Αφρική, την Αυστρία, την Αλγερία και την Ελβετία. Από το 1997 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει κλασικό χορό. Έχει γράψει οχτώ βιβλία και έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας.
Φωτογραφίες: Studio Panoulis