Vintage Cigar – Dinner στο Alexander's Cigar-Lounge της Μ. Βρετανίας! (Σας παρακαλώ, μην το πείτε στην Μαρία Ψωμά!)

Ήταν χειμώνας του ’12. Το θυμάμαι καλά γιατί ήταν ο χειμώνας της κορύφωσης της οικονομικής κρίσης. Τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό, μιας και ο Όμιλος που συνεργαζόμουν κατέβασε ρολά, το ίδιο και πολλοί άλλοι αντίστοιχοι Όμιλοι-μεγαθήρια. Οι Έλληνες μουδιασμένοι, χαμόγελο πουθενά, από που να βρεις την χαρά; Στο μυαλό μου στριφογυρνάει η ιδέα της ηλεκτρονικής έκδοσης του Fay’s Control. Χρειαζόμαστε χαρά. Το αφήνω να ωριμάσει, δεν το τολμάω. Ένα παγωμένο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- απόγευμα του Δεκεμβρίου, πίνοντας καφέ στο Kayak με την φίλη μου την Σαλώμη Σταυρίδου, η οποία δεν καταθέτει έτσι εύκολα τα όπλα, συνεχίζει να με βομβαρδίζει με επιχειρήματα… “Και στην τελική, ο κάθε πικραμένος έχει πλέον blog και δεν θα κάνεις εσύ;;;” Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που δεν το επιχειρώ, προσπαθώ για εκατοστή φορά να της εξηγήσω. Και να επιμένω, πως ό,τι μας αρέσει να διαβάζουμε, από όπου ενημερωνόμαστε, είναι -δυστυχώς- από διεθνείς ηλεκτρονικές σελίδες. “Γιατί το λες αυτό;” συνέχιζε απτόητη η φίλη μου. “Δες το fnl-guide.com! Δες την αισθητική του, δες το στήσιμο του, δες τα θέματα του, δες την άποψη του, καθημερινή εμμονή έχει γίνει!” Ποιο στο καλό είναι το fnl-guide.com? “Πλάκα μου κάνεις!!!” η αποστομωτική… έκπληξη της. Γιατί απάντηση, δεν πήρα. Έπρεπε, μόλις επέστρεφα σπίτι, να το γκουγκλάρω και να το δω μόνη μου, κατά την άποψη της.

Τον Πάνο Δεληγιάννη και την Εύη Φέτση τους γνώριζα από τις απόλυτα επιτυχημένες τους επαγγελματικές διαδρομές, άπειρα χρόνια. Τον πρώτο τον διάβαζα φανατικά, η στήλη του στο “Αθηνόραμα” ήταν από αυτές που ονομάζουμε “θρύλος”, την δεύτερη…ποιος δεν την γνωρίζει;…
Το The Food & Leisure Guide όντως δεν το γνώριζα. Και όντος, ίσχυαν όλα όσα μου είχε πει η φίλη μου. Και πολλά παραπάνω. Και γίνεται και δική μου καθημερινή εμμονή. Τα χρώματα του σκούρα, luxurious, χρώματα που αν είχαν άρωμα θα είχαν αυτό του σπάνιου πούρου, αν είχαν γεύση, θα ήταν αυτή του foie gras. Και της ακριβής σοκολάτας…
Το στήσιμο του clean, καθόλου busy, το λατρεύω. Οι κατηγορίες των θεμάτων του ξεκάθαρες, άκρως ενδιαφέρουσες. Οι υπογραφές με άποψη, μία χορογραφία του επαγγελματισμού με το “μεράκι”, που στο finale της θέλεις να χειροκροτήσεις.
Το διαβάζω κάθε ημέρα, ένα υψηλής αισθητικής “εβδομαδιαίο περιοδικό” που σε καθοδηγεί στα μυστικά μονοπάτια της ευζωίας, χωρίς αναστολές, απενεχοποιημένο ως προς την οικονομική ύφεση που ζούμε. Χωρίς την σημαία της “μιζέριας” που πολλοί έχουν υψώσει τελευταία χρησιμοποιώντας της ως λάφυρο για να κρυφτούν από το ουσιαστικό και το όμορφο.

Γίνομαι καθημερινή αναγνώστρια, το Fay’s Control γίνεται fayscontrol.gr, με τον Πάνο και την Εύη είμαστε καταρχήν facebook friends, διαβάζω καθημερινά τα status της: “Sugar & Spice and everything nice”, “Οι καλύτερες μελιτζάνες παπουτσάκια που έχω φάει ever!”, “Χθεσινή αποκάλυψη: Sweetheart cupcakes στον Χολαργό!”, “Ο γύρος του κεντρικού Λονδίνου τρώγοντας!”, “Μετά τις μαρέγκες χρειάζεται λίγο καλό dim sum, έτσι για ισορροπία”, “Delicasies in bed! Laduree maccaron Rose Petal, Strawberry marshmallow and the Nina Ricci ones…Yummy, yummy, yummy!!!”, “Evi Fetsi checked in at Cafe Colbert on Foursquare”, Evie Fetsi checked in everywhere…
Με φιλοξενούν και στο fnl-guide.com, στην στήλη “Η μέρα μου στο πιάτο”. Βγαίνουμε και για φαγητό τα δύο ζευγάρια, δειπνούμε στο Abovo.
Χθες, με προσκαλούν σε άλλο ένα συγκλονιστικό από τα περιβόητα fnl events τους, στο Vintage Cigar – Dinner στο Alexander’s Cigar-Lounge της Μ. Βρετανίας!
Εμπειρία σε colonial σκηνικό, με 35 όλους και όλους καλεσμένους. Η ελίτ της γευσιγνωσίας και ευζωίας.

Τέσσερις ροτόντες όλες και όλες. Ο Πάνος φιλοξενεί μεταξύ άλλων στην ροτόντα του τον Αλβέρτο Ρεβάχ και την Alex Maria Minska η Εύη στην δική της τον Νικόλα και εμένα, μας υποδέχονται με Moet&Chandon Rose Vintage 2004. Ο chef, ο Σωτήρης Ευαγγέλου του Tudor Hall δημιουργεί ένα απίθανο menu που το ταιριάζει με σπάνια κρασιά. Για την εκλεκτή σαμπάνια μας προσφέρει Καρπάτσιο αστακού και ταρτάρ από χτένια με τζίντζερ, τσίλι και γρανίτα από yuzu, γεμισμένη με χαβιάρι.

Σειρά έχει το πιάτο με τις Καραβίδες και γλυκάδια με πουρέ από αχλάδι και κακάο…

Πίνουμε το Chardonnay Γεροβασιλείου 2007, ένα από τα κορυφαία Ελληνικά λευκά κρασιά που γευόμαστε την πολυπλοκότητα που του έχουν χαρίσει τα επτά χρόνια της παλαίωσης του.

“Είναι αρκετά ζεστό;” έρχεται να μας ρωτήσει ο οικοδεσπότης μας… “Δεν θέλω το λευκό μου κρασί ζεστό Πάνο!” του απαντάω με το άστοχο σχόλιο μου, αφού τέτοιου είδους κρασιά πρέπει να τα διατηρείς στην σωστή θερμοκρασία δωματίου για να αναδείξουν τα αρώματα του…

Τώρα, το προσωπικό με τα λευκά γάντια, μας σερβίρει το Αρνάκι, μαγειρεμένο με δύο τρόπους, με μελιτζάνα και αφρό από γλυκό σκόρδο…

Οι ουρανίσκοι μας αποθεώνουν την ένταση του αριστουργηματικού αυτού πιάτου με Κοκκινόμυλο του Τσέλεπου από τη χρονιά 2004. Τί χρονιά…Το καλύτερο Ελληνικό Merlot στο απόγειο της εξέλιξης του…

Το επιδόρπιο, σοκολάτα και μελιτζάνα με παγωτό μαύρο τσάι και αφρό αμυγδάλου, το συνοδεύει το εμβληματικό Vinsanto Αργυρού των 20 ετών…

Το δείπνο ολοκληρώνεται με ένα σπάνιο Saint Luis Rey Double Corona 2004, που συνοδεύεται με το εκπληκτικό Hennessy Paradis, ένα μεγάλο κονιάκ ασύλληπτης φινέτσας και πολυπλοκότητας που το συνθέτουν αποστάγματα παλαιωμένα από 25 μέχρι και 130 χρόνια…

Στο κορυφαίο Κουβανέζικο πούρο που απόλαυσα -ένα στα δέκα χρόνια καπνίζω,και αν…- αφήνω τον μετρ, να σας ξεναγήσει καλύτερα…

 

 

 

 

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης απόλαυσης γίνεται ο λαχνός όπου ένας τυχερός καλεσμένος κερδίζει έναν υπέροχο αναπτήρα Dupont…

 

 

Ήταν μία σπάνια βραδιά, που μέχρι και η διαιτολόγος μου, η Μαρία Ψωμά, μου επέτρεψε να την ζήσω έως και την τελευταία στιγμή της…

Οι επαγγελματικές φωτογραφίες είναι του υπέροχου φωτογράφου Alexandros Karavaselas. Όλες οι υπόλοιπες είναι της Εύης, της Alex Maria Minska, και δικές μου…