Ναι, ναι, το ξέρετε πια. Όταν κάτι -ή κάποιο φαγητό- ονομάζεται “της Φαίης” συμβαίνει διότι:
α. Πρόκειται όντως για μία δική μου συνταγή
β. την έχω ανακαλύψει κάπου, όπου δεν θυμάμαι, οπότε αυτόματα και προς ευκολία όλων μας, γίνεται “της Φαίης”
γ. είναι κάποιου γνωστού chef ή food editor ή connoisseur αλλά την έχω κάνει τόσες πολλές φορές, πολύ περισσότερες από τον ίδιο που υπογράφει την συνταγή, οπότε μόνη μου αποφασίζω πως -δικαιωματικά- θα αυτοαποκαλείται πλέον “της Φαίης”.
Όπως παραδείγματος χάρη, με το “Ρύζι της Φαίης”, θυμάστε?
Ε, αυτή η συνταγή για την (συγκλονιστική) Γαριδομακαρονάδα (στην καλύτερη εκτέλεση της) δεν είναι δική μου, είναι του Θοδωρή Λέλεκα –aka Ted Lelekas– και την είχα ανακαλύψει εντελώς τυχαία ψάχνοντας κάτι εντελώς άσχετο στο Internet. Εμφανίστηκε μπροστά μου κάπως σαν Αποκάλυψη.
Την έκανα μία φορά, ήταν όντως “Αποκάλυψη”, την έκανα δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, το μικρό αλλά φανατικό fan club μου που απολαμβάνει την μαγειρική μου, επιμένει πως είναι ένα από τα best of πιάτα μου, και με αυτά και με τα άλλα, η Γαριδομακαρονάδα του Ted Lelekas που ανακάλυψα τυχαία στο Internet, με τα χρόνια έγινε “Η Θεϊκή Γαριδομακαρονάδα της Φαίης”!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε Δεκαπενταύγουστο που το ‘χουμε παράδοση στο σπίτι μας το μεσημέρι να μαγειρεύω εγώ το αγαπημένο φαγητό της μητέρας μου που γιορτάζει, και το βράδυ να μας βγάζει αυτή σε ένα από τα αγαπημένα μας εστιατόρια, η επιθυμία και απαίτηση όλων στο σπίτι είναι να φτιάξω αυτή την συγκεκριμένη “Θεϊκή Γαριδομακαρονάδα της Φαίης”! Αυτή έκανα για άλλη μία φορά, χθες για την γιορτή της μητέρας μου…
Υλικά:
– 2 μεγάλα κρεμμύδια
– 6 σκελίδες σκόρδο
– Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα
– 1 καλαθάκι ντοματάκια cherry, όσο πιο ώριμα βρείτε
– 1 μεγάλη συσκευασία/κονσέρβα φρέσκια ντομάτα τριμμένη
– 2 πακέτα linguini -εγώ χθες χρησιμοποίησα spaghetti, χατήρι στον Νικόλα
– 1 κιλό μεγάλες γαρίδες
– 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο ή μισό φλυτζάνι κρέμα γάλακτος
– 1/2 ποτήρι κρασί, λευκό
Εκτέλεση:
– Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια. Ζεσταίνουμε στην κατσαρόλα που θα χρησιμοποιήσουμε για τη σάλτσα λίγο ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε τα κρεμμύδια, τα οποία πασπαλίζουμε με πάπρικα. Προσοχή: στόχος μας είναι να τα “μαράνουμε”, μέχρι να πάρουν το χαρακτηριστικό χρυσό χρώμα – δεν θέλουμε να τα κάψουμε. Γι αυτό και διατηρούμε τη φωτιά σταθερή στο μέτριο και τα ανακατεύουμε συχνά με ξύλινη κουτάλα. Όταν πλέον είναι έτοιμα, προσθέτουμε και το σκόρδο που έχουμε καθαρίσει και λιώσει με την ειδική “τανάλια”. Προσθέτοντάς το στο σημείο αυτό, θα τσιγαριστεί μαζί με το κρεμμύδι χωρίς να χάσει τα αρώματά του. – Ρίχνουμε στην κατσαρόλα την τριμμένη ντομάτα και τα ντοματάκια cherry, κομμένα στη μέση. Προσθέτουμε μισό κουταλάκι ζάχαρη (για να σπάσει την αλκαλικότητα της ντομάτας), ελαιόλαδο, αλάτι και μαύρο πιπέρι κατά βούληση, καθώς και ενάμισυ ποτήρι νερό και μισό ποτήρι κρασί. Αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να πάρει βράση.
– Ρίχνουμε τις γαρίδες (πλυμένες αλλά ακαθάριστες από κεφάλια, κελύφη, κλπ) σε διαφορετική κατσαρόλα με νερό, στο οποίο έχουμε προσθέσει αρκετό χοντρό θαλασσινό αλάτι. Σκεπάζουμε κατά το ήμισυ και αφήνουμε σε δυνατή φωτιά να βράσουν και να μαλακώσουν.
– Εν τω μεταξύ, ανακατέβουμε τη σάλτσα μας και την αφήνουμε να βράσει “ξεσκέπαστη” μόνο αν κρίνουμε ότι είναι πολύ νερουλή και πρέπει να συμπυκνωθούν τα υγρά της. Αντίθετα, αν δούμε ότι πήζει επικίνδυνα, προσθέτουμε προσεκτικά νερό ή κρασί.
– Όταν οι γαρίδες μας είναι έτοιμες, δηλαδή βρασμένες κατά τα 3/4, τις “ψαρεύουμε” με μεγάλη τρυπητή κουτάλα, χωρίς να χύσουμε το νερό. Μόλις τις έχουμε μεταφέρει σε κάποιο μπωλ ή σε λεκάνη, ρίχνουμε στο νερό όπου μόλις έβρασαν οι γαρίδες τα linguini, για να βράσουν μέσα στη γεύση της θάλασσας. Αφήνουμε να βράσουν όσο λέει στο πακέτο.
– Καθαρίζουμε τις γαρίδες χωρίς να πετάξουμε τα κελύφη. Όταν πλέον είναι καθαρισμένες, τις προσθέτουμε στη σάλτσα μας για να πάρουν μία βράση σε αυτήν.
– Από τα κελύφη των γαρίδων που καθαρίσαμε, διαλέγουμε τα κεφάλια και τις ουρές (εκεί είναι όλη η γεύση της γαρίδας), και τα μεταφέρουμε στο μπλέντερ. Προσθέτουμε 2 φλυτζάνια από τη σάλτσα μας που βράζει και λίγο ελαιόλαδο, και τα χτυπάμε στη δυνατότερη ένταση. Όταν πλέον το περιεχόμενο του μπλέντερ έχει γίνει “πουρές”, το σουρώνουμε σε λεπτό μεταλλικό σουρωτήρι (για να αποφύγουμε ακόμα και τα μικρότερα στερεά σωματίδια που θα κάνουν κριτς-κριτς στο στόμα μας), κρατώντας ένα απίστευτα νόστιμο βελουτέ, το οποίο ουσιαστικά θα απογειώσει γευστικά τη μακαρονάδα μας.
– Για να “δέσει” τέλεια η σάλτσα μας που σιγοβράζει, προσθέτουμε το βούτυρο ή την κρέμα γάλακτος, καθώς και ένα φλυτζάνι από το νερό στο οποίο βράζουν τα linguini – η “κόλλα” από τα ζυμαρικά είναι το καλύτερο φυσικό πηκτικό για τη σάλτσα μας. Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το βελουτέ της γαρίδας για μία τελευταία βράση πριν σβήσουμε τη φωτιά.
– Αποσύρουμε τα linguini (εφόσον είναι έτοιμα – al dente) από τη φωτιά και τα σουρώνουμε.
– Αναμιγνύουμε linguini και σάλτσα και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε φρεσκοτρίβοντας μπόλικο μαύρο πιπέρι σε κάθε πιάτο. Αν θέλετε, μπορείτε να τρίψετε και φρέσκο μαϊντανό από πάνω.
Warning! Highly Addictive!
Χρόνια πολλά μαμά! Να σου την φτιάχνω για πολλά πολλά χρόνια ακόμα!
Καλή συνέχεια Αυγούστου…xxx
