ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Σκόρπιες σκέψεις που συνοδεύουν τον πρωινό καφέ, ζωγραφίζοντας θάλασσες και ήλιους…

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου, ακόμη στο νησί. Εδώ που εκτός από τους ντόπιους-κάποιοι από αυτούς τον άλλον μήνα θα ταξιδέψουν σε μακρινούς εξωτικούς προορισμούς, για να επιστρέψουν μία ημέρα του Απριλίου- έχουμε παραμείνει λίγοι. Το πρωί στα στενά της Ντάπιας ή στο Παλιό Λιμάνι συναντάς κάποιους low profile blue blooded που νοιώθουν πιο πολύ Spetsians και από τους γεννημένους Σπετσιώτες, άλλους που το γενεαλογικό τους δέντρο ή οι εντυπωσιακοί τραπεζικοί τους λογαριασμοί τους επιτρέπουν φθινοπωρινές διακοπές στο υπέροχο κλίμα της κομψής γειτονιάς πριν επιστρέψουν σε Λονδίνο, Γενεύη, Παρίσι ή Αθήνα. Ή άλλους, που απλά μπορούμε να εργαστούμε και από εδώ. Γεγονός είναι πάντως, πως όλοι οι παραπάνω συνυπάρχουμε ρουφώντας τις τελευταίες στάλες καλοκαίρι, πριν επιστρέψουμε στην πραγματική ζωή.

11986915_10153648969292229_6007504703182505376_n

Ο θερινός κινηματογράφος έκλεισε. Ποιος χρειάζεται Χολιγουντιανές ταινίες για να “ταξιδέψει” όταν διανύει τις ομορφότερες ημέρες του Σεπτεμβρίου στο νησί; Στον Ναυτικό Όμιλο Σπετσών που έως τη περασμένη εβδομάδα μαζεύονταν ντουζίνες παιδιών για να κάνουν ιστιοπλοΐα, πλέον έχει παραμείνει μόνο η Ελμίνα και κάνει τις ομορφότερες βόλτες της ζωής της ως τους απέναντι μοναχικούς κόλπους του Πόρτο Χέλι. Βλέπω τις μπούκλες της από μακριά. Χορεύουν. Ο άνεμος χορεύει στο πανί της και αυτός, τις διαδρομές της τις συνοδεύουν οι ομορφότερες εικόνες του κόσμου όλου.

Σήμερα το πρωί...Έτοιμη και για άλλες βόλτες...

Σήμερα το πρωί…Έτοιμη και για άλλες βόλτες…

 

Θέλει άλλη μία μέρα εδώ, και άλλη μία… Και έπειτα αποκαμωμένη, θέλει να κάνει βουτιές στον μώλο, να πάμε έως τον Ταρσανά για την “καλύτερη ψαρόσουπα του κόσμου, μαμά”, να πάμε στην Μπουμπουλίνα να δούμε τις πυρετώδεις προετοιμασίες του νησιού για την γιορτή της Αρμάτας.

Η άλλοτε πολύβουη παραλία "Καϊκι"...

Η άλλοτε πολύβουη παραλία “Καϊκι”…

Για ψαρόσουπα στον Ταρσανά. Με το ψάθινο καλάθι...

Για ψαρόσουπα στον Ταρσανά. Με το ψάθινο καλάθι…

Και την κορύφωση της, το Σάββατο που μας έρχεται, την αναπαράσταση της ναυμαχίας, με την πυρπόληση ομοιώματος τούρκικης ναυαρχίδας. Τότε που το νησί θα υποδεχθεί για μία ακόμη φορά τους εκατοντάδες επισκέπτες του, πριν κλείσει οριστικά την αυλαία του φετινού καλοκαιριού. Το “The End” θα ζωγραφιστεί στον ουρανό με τα πιο όμορφα πυροτεχνήματα του κόσμου. Ενός καλοκαιριού, καλύτερου ίσως από οποιοδήποτε άλλο, μιας και το ζήσαμε υπό την προειδοποίηση-απειλή για τον “πιο δύσκολο χειμώνα” που θα ακολουθήσει. Και αυτό, γιατί το ζήσαμε στην ουσία του, στο πολύ και στην πραγματικότητα του…

Tο νησί ετοιμάζεται να υποδεχθεί την γιορτή της Αρμάτας...

Tο νησί ετοιμάζεται να υποδεχθεί την γιορτή της Αρμάτας…

armata_24

armata_32

armata_39

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου σήμερα λοιπόν, 9 το πρωί, κάθομαι σε μία από τις ψάθινες καρέκλες του Καφενείου της Ντάπιας, με το βιβλίο μου στο ένα χέρι και κάποιες σκόρπιες σημειώσεις στο άλλο, και δεν το συνειδητοποιώ, μα ζωγραφίζω σε ένα χαρτί ήλιους, θάλασσες, και ένα μπλε φεγγάρι. Περίεργο. Συνήθως γράφω, μα τώρα ζωγραφίζω. Η απόφαση μου για αυτό το καλοκαίρι να μην πάω πουθενά αλλού, να παραμείνω στις Σπέτσες που αγαπώ για δύο ολόκληρους μήνες, με δικαιώνει. Χόρτασα. Χόρτασα από όλα αυτά που είχα στερηθεί χωρίς να το καταλάβω. Περνούσε η ζωή δίπλα μου, και εγώ την σημείωνα σαν άλλα ραντεβού σε ασφυκτικά γεμάτη ατζέντα…

Χθες βράδυ...Στη εξέδρα που στήθηκε για τους εορτασμούς της Αρμάτας...

Χθες βράδυ…Στη εξέδρα που στήθηκε για τους εορτασμούς της Αρμάτας…

Συνειδητοποιώ ακόμα πως δεν το θέλω για την κόρη μου αυτό, ας χάσει τον Αγιασμό του σχολείου την Παρασκευή, οι πιο Αγιασμένες ημέρες του χρόνου είναι αυτές που ζει τώρα εδώ. Η πραγματικότητα για εμάς ας έρθει από Δευτέρα…

Καλημέρα! xxx

error: Content is protected !!