Σκέψεις για την Καινούργια Χρονιά: Πώς διαμορφώνουμε μια θετική, καινούργια πραγματικότητα!

Από την Τζίνα Θανοπούλου
Σαν Συμβουλευτική Ψυχολόγος βοηθώ Εφήβους, Γονείς και Ενήλικα άτομα, να ανακαλύψουν, συνειδητοποιήσουν και ξεπεράσουν παλιές, φθαρμένες, αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές. Με άλλα λόγια ξεπερασμένες, άχρηστες πεποιθήσεις του παρελθόντος, που παρεμβαίνουν και παρεμποδίζουν την επίτευξη των στόχων των ατόμων, της ισορροποίας και ευτυχίας τους στο σήμερα. Η προσέγγιση μου έχει επηρεαστεί απο την εξαιρετική Ψυχοθεραπεύτρια, Κλινική/ Κοινωνική Λειτουργό του Harvard University Δρ. Amy Morin.
Προσπαθώ με άτομα που υποστηρίζω να εστιάσουμε στο εδώ και τώρα και να βοηθήσω να συνειδητοποιήσουν ορισμένες βασικές “παγίδες” & “λάθος” πεποιθήσεις του παρελθόντος και να μην “κολλούν” στα άλυτα παιδικά τραύματα.
Πάντα όταν κάποιος ζητήσει βοήθεια, τόνωση και υποστήριξη θέλει να μοιραστεί και να συζητήσει θέματα χαμηλής αυτογνωσίας, αυτο σεβασμού και αυτοπεποίθησης, να επιλύσει οικογενειακές συγκρούσεις και να αποκαλύψει τους λόγους που σαμποτάρει την επιτυχία και ευτυχία του.
Η συζήτηση στη θεραπεία αναπόφευκτα θα στραφεί στην παιδική ηλικία. Ακόμα και  άτομα που επαναλαμβάνουν ότι δεν θέλουν να συζητήσουν για το παρελθόν, τελικά φέρνουν τη συζητήση στα παιδικά βιώματα τους και ιδιαίτερα σε τραυματα που συνδέονται με λανθασμένες πεποιθήσεις που έγιναν σε παιδικη ηλικία.
Υπάρχει λόγος που τα προβλήματα της ενήλικης ζωής περιλαμβάνουν συχνά ζητήματα που αφορούν την παιδική ηλικία: Εκεί ήταν που αναπτύξαμε τις βασικές πεποιθήσεις, που μας επηρέασαν στη διαμόρφωση του ατόμου που είμαστε σήμερα.

Πώς η παιδική ηλικία διαμόρφωσε βασικές πεποιθήσεις του ατόμου στο εδώ & τώρα!
Βασικές πεποιθήσεις για τον εαυτό:
Η παιδική ηλικία (μέχρι 6 έτη) ήταν η πρώτη περίοδος που μας έδωσε μια εικόνα για το “Ποιοί είμαστε ως άτομα”. Τα μηνύματα που λάβαμε από τους γονείς, τους συγγενείς, τους δασκάλους και τους συνομήλικους, δίδαξαν κάτι για εμάς. Οι εμπειρίες του παρελθόντος μας καθόρισαν & προσδιόρισαν αν ήμασταν ευγενικοί, έξυπνοι, κοινωνικοί ή αντικοινωνικοί, ντροπαλοί ή αρεστοί. Και μόλις αποκτήσουμε την αίσθηση του “Ποιοι είστε” & “Πώς μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι!”. Αυτά τα μηνύματα, οι πεποιθήσεις & οι αλληλοεπιδράσεις τους καθόρισαν τη ζωή, προσωπικότητα μας και τις μετέπειτα επιλογές μας.

Βασικές πεποιθήσεις για τους άλλους:
Η παιδική ηλικία μας δίδαξε πολλά για τους άλλους ανθρώπους. “Είναι εγγενώς καλοί;” ,“Βοηθούν ενεργά ο ένας τον άλλο;” , “Ή πληγώνουν επίτηδες;” Αν είχαμε μια τρυφερή παιδική ηλικία με αρκετή ενθάρρυνση, πιθανώς να έχουμε μάθει ότι είναι ασφαλές να εμπιστευόμαστε τους άλλους και να προσφέρουμε “Χέρι βοηθείας”. Αν όμως, οι άνθρωποι δεν ήταν και τόσο καλοί μαζί μας, υπάρχει πιθανότατα να έχουμε εσωτερικεύσει την ιδέα ότι οι άλλοι θέλουν να μας πληγώσουν ή να μας εκμεταλλευτούν!!!

Βασικές πεποιθήσεις για τον κόσμο:
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε μη εχθρικά περιβάλλοντα με αρκετή φροντίδα πιθανότατα πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Κοιτάζουν αισιόδοξα το μέλλον τους σε έναν γαλήνιο κόσμο. Τα παιδιά που βίωσαν σκληρά και απρόβλεπτα γεγονότα και που ήταν εκτεθειμένα σε “συνεχές στρες” μπορεί να αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως ένα τρομακτικό μέρος, στον οποίο μόνο αν παλέψουν πολύ, μπορεί να αποκτήσουν αυτό που ποθούν.

Πως οι πεποιθήσεις μετατρέπονται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες:
Όταν πιστέψουμε ότι κάτι ισχύει, ψάχνουμε για στοιχεία που θα στηρίξουν αυτή την ιδέα. Με κάθε νέο στοιχείο, η πεποίθηση ισχυροποιείται. Αν μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι δεν είμαστε π.χ. “αρκετά έξυπνοι” για να σπουδάσουμε, θα βλέπουμε κάθε λάθος, κάθε χαμηλό βαθμό ή κάθε δυσκολία, ως απόδειξη ότι δεν είμαστε έξυπνοι. Κι αν καμιά φορά πάρουμε καλό βαθμό, θα τον αποδώσουμε στην τύχη. Δεν θα θέλουμε καν να φανταστούμε ότι η πεποίθησή μας δεν είναι αληθινή, επειδή μας αναστατώνει να βλέπουμε ότι αυτό που πιστεύουμε ότι είμαστε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Αυτές οι πεποιθήσεις επιδρούν στη συμπεριφορά μας: Αν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι, το πιθανότερο είναι ότι θα επιβεβαιώσουμε τις αρνητικές , λάθος πεποιθήσεις μας!
Π.χ.Να μην προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας και σίγουρα δεν θα αποδίδουμε στο σχολείο. Ή αν θεωρούμε ότι δεν είμαστε αρεστοί, θα δυσκολευόμαστε να κάνουμε φίλους. Αν αποφεύγουμε την οπτική επαφή ή δεν χαιρετάμε τον κόσμο με φιλικό τρόπο, η ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων θα αποτελεί πάντα πρόβλημα. Κι αυτές οι δυσκολίες θα ενισχύσουν την πεποίθησή ότι δεν είμαστε όντως αρεστοί.

Πώς να αλλάξετε σε θετικές τις βασικές σας πεποιθήσεις για να αλλάξει η Ζωή σας:
Πολλοί είναι οι ισορροπημένοι ενήλικες που καταφέρνουν να ξεπεράσουν μια δύσκολη -ακόμα και τρομακτική παιδική ηλικία. Για την ακρίβεια, κάποιοι θεωρούν υπεύθυνες τις δυσκολίες που πέρασαν για την ψυχική δύναμη που τελικά απέκτησαν και κατάφεραν να επιτύχουν στη ζωή τους. Αλλά είναι και εκείνοι που στοιχειώνονται από εκείνα τα γεγονότα ή τα στοιχεία του παρελθόντος που συνεχίζουν να αναπαράγονται στο μυαλό τους, υπενθυμίζοντας ότι δεν είναι αρκετοί. Συνεπώς, παλεύουμε συνεχώς να απελευθερωθούμε από τα στενά όρια αυτών των πεποιθήσεων.
Τα καλά νέα: Όλοι μπορούν να αποβάλλουν εκείνες τις περιοριστικές πεποιθήσεις που ανέπτυξαν κατά την παιδική τους ηλικία. Χρειάζεται χρόνος και εξάσκηση για να εκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλό μας να δει τα πράγματα διαφορετικά. Και μερικές φορές χρειάζεται η βοήθεια ενός ειδικού/συμβούλου, ειδικά αν περιλαμβάνονται και τραυματικές εμπειρίες.
Η απελευθέρωση από τις αντιπαραγωγικές εκείνες βασικές πεποιθήσεις που αναπτύξαμε κατά την παιδική ηλικία μπορεί να αποτελεί το κλειδί για την προσέγγιση και την επίτευξη του μέγιστου των δυνατοτήτων μας.

ΤΖΙΝΑ Γ. ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, Ed.M., M.A., HARVARD University
Ψυχο-Εκπαιδευτική Σύμβουλος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας  Παιδιών, Εφήβων Οικογένειας, Ζευγαριών, Ψυχολογία Υγείας, Επαγγελματικός Προσανατολισμός,
Tel: + 30 6945541188, ginagcounseling.com