ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Σήμερα είναι τα γενέθλια σου. Γίνεσαι επτά χρονών…

Σήμερα είναι τα γενέθλια σου. Γίνεσαι επτά χρονών…

Σου κάναμε ένα μεγάλο πάρτι για να γιορτάσεις με όλους τους συμμαθητές σου. Είχες την τούρτα που ζήτησες, οι φίλοι σου σου προσέφεραν τα ομορφότερα δώρα, ευχές…Σήμερα, θα έρθουν και οι γιαγιάδες, οι παππούδες σου, ο νονός σου, τα ξαδέλφια σου να γιορτάσουν μαζί σου. Σήμερα, σε ξύπνησα για άλλη μία φορά με ένα φιλί και μία τεράστια αγκαλιά για να σου ευχηθώ “χρόνια πολλά καρδιά μου”

994544_10151740967047229_876374147_nΣτην πραγματικότητα όμως, σήμερα νιώθω τα προσωπικά μου γενέθλια. Δεν τολμώ να το πω σε κανέναν, θα ακουστεί τόσο εγωιστικό, μα αυτή είναι η αλήθεια. Εσένα καρδιά μου σε γιορτάζω κάθε μέρα…
Σήμερα γιορτάζω εγώ. Σήμερα είναι τα δικά μου, ολοδικά μου γενέθλια, γιατί σαν σήμερα, πριν επτά χρόνια γνώρισα τον καινούριο μου, τον αληθινό μου εαυτό. Ξαναγεννήθηκα επειδή γεννήθηκες.
Γιορτάζω κάθε ευλογημένη στιγμή που έζησα την 1η Οκτωβρίου του 2007, περιμένοντας τον ερχομό σου. Κάθε συναίσθημα, κάθε ανάμνηση. Γιορτάζω την ημέρα που με έκανες μητέρα. Το πρώτο βλέμμα μας η μία στην άλλη. Το ψιθυριστό “γεια σου” που σου είπα όταν σε έφεραν στην αγκαλιά μου. Τις πρώτες μας στιγμές. Όταν ψηλάφιζα με φιλιά το πρόσωπο σου, και εσύ με χάδια το δικό μου. Όταν μοιραστήκαμε τα δάκρυα μας. Δάκρυα χαράς και γαλήνης. Γιορτάζω που θυμάμαι με συγκλονιστική ακρίβεια κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο της 1ης Οκτωβρίου του 2007. Θυμάμαι ακριβώς την θερμοκρασία αυτής της μέρας, τα αρώματα της, τον κάθε ήχο της κάθε διαδρομής της. Το ρούχο που φορούσα, τα μάτια του περιπτερά που αγόρασα χαρομάντηλα πριν μπω στην κλινική, τους χτύπους του ρολογιού που κάρφωνα με τα μάτια μου τα δευτερόλεπτα πριν έρθεις, την γλύκα του χυμού που μου έφερε ο πατέρας σου για να με δροσίσει, τη γεύση από τις σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπο μου . Κάθε τέτοια μέρα, στις 13.15′ ακριβώς κλείνω τα μάτια μου και γιορτάζω τα προσωπικά μου γενέθλια με μία προσευχή.
Εσύ είσαι πλέον επτά χρονών. Αυτή την ώρα είσαι στο σχολείο σου, στην τάξη σου, κερνάς γλυκά τους φίλους σου, παίζετε, πειράζετε ο ένας τον άλλον, περιμένεις να έρθεις σπίτι για να δεις την τούρτα που σου ετοίμασα.
Σήμερα, γιορτάζω εγώ Ελμίνα. Και όλα όσα ζω μαζί σου, όλα όσα με μαθαίνεις, κάθε χαρά που μου χαρίζεις.
Και σήμερα, που γίνεσαι επτά χρονών, μπορείς να αισθανθείς και εσύ την γιορτή μου. Γιατί σήμερα, όταν σε ξύπνησα με άλλο ένα φιλί και άλλη μία αγκαλιά και σου ψιθύρισα “χρόνια πολλά καρδιά μου”, μου απάντησες “σε ευχαριστώ μαμά, χρόνια μας πολλά…”

error: Content is protected !!