Έχω να χαμογελάσω από τα ξημερώματα του Σαββάτου. Δεν θυμάμαι ποτέ στην ζωή μου να έχω τόσες ημέρες να χαμογελάσω. Ούτε καν ψεύτικα, αυτό το ψεύτικο χαμόγελο που σου επιβάλει πολλές φορές η ζωή (με μικρό “ζήτα”) να φορέσεις.
Δεν είμαι από αυτούς που στήθηκαν στην ουρά του ΑΤΜ, ούτε έτρεξα να αγοράσω ξηρή τροφή από το σούπερ μάρκετ. Κοτόπουλο με πατάτες μαγείρεψα, κοτόπουλο και πατάτες αγόρασα. Και λίγα κεράσια. Το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου μου έχει όση βενζίνη έχει συνήθως. Όμως τίποτα άλλο δεν έχει “ως συνήθως”. Από το Σάββατο το πρωί -με εξαίρεση την Κυριακή που πήγαμε την κόρη μας στην θάλασσα- είμαι μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και ψάχνω πίσω από τις λέξεις να βρω μια στάλα ελπίδας. Και δεν έχω βρει καμιά. Τα πάντα έχουν παγώσει και μαζί τους και ο χρόνος. Στην Ελλάδα, γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη ο χρόνος τρέχει και μας κυνηγάει. Και εμείς, έχουμε να χαμογελάσουμε από τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου. Και μέχρι την άλλη Κυριακή είναι πολύς ο καιρός…
Χθες βράδυ κλείνω την τηλεόραση. Πατάω αποφασιστικά το κόκκινο κουμπί της. Η κόρη μου κοιμάται από νωρίς γαλήνια στο κρεβάτι της, την βλέπω να χαμογελάει στον ύπνο της, ο Νικόλας έχει reunion στο σχολείο του, γιορτάζει τα 25 χρόνια από την αποφοίτηση του, παίρνω τηλέφωνο την Εύη. “Πάμε;”, “Πάμε!”…
Πάμε να βρούμε το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου όλου!
Αποφασίζουμε να αποδεχτούμε την πρόσκληση του Λευτέρη Βαρελή στην Galazia Hytra για πολλούς λόγους.
Καταρχήν, για να απολαύσουμε το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου όλου. Να το ρουφήξουμε, να το πιούμε ολόκληρο. Να το βγάλουμε και φωτογραφία να το πάρουμε μαζί μας. Να βρεθούμε στην ομορφότερη γειτονιά της Μεσογείου απολαμβάνοντας μία μία τις πρώτες ύλες της Ελληνικής κουζίνας. Μακριά από τον θόρυβο των εξελίξεων, δίπλα στους ήχους της θάλασσας. Η επιλογή της παρέας μας δεν είναι ούτε αυτή τυχαία. Έχουμε όλη την άνεση μεταξύ μας αν θέλουμε να βυθιστούμε στις σιωπές μας χωρίς αυτές να θεωρηθούν ενοχλητικές, να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας με νηφάλια επιχειρήματα και όχι κραυγές αγωνίας, να ρίχνουμε και καμιά κλεφτή ματιά στο Internet για τυχόν εξελίξεις, και τέλος, ναι, να πούμε και καμιά μπούρδα να χαμογελάσουμε.
Χθες βράδυ, στην Galazia Hytra, στην αγκαλιά του Αστέρα…
Και χθες, μετά τα ξημερώματα του Σαββάτου, χαμογελάσαμε. Δεν γελάσαμε δυνατά όπως κάναμε άλλοτε, η Εύη με το βροντερό της γέλιο και εγώ με το ξεκαρδιστικό. Όμως, χαμογελάσαμε. Γιατί είχαμε όλο το μεγαλείο της ομορφιάς της χώρας μας στην αγκαλιά μας…
“Είμαστε από εκείνους τους τυχερούς που η δουλειά μας συχνά μας δίνει την ευκαιρία να ξεφεύγουμε. Από την ρουτίνα, από τα προβλήματα, από την καθημερινότητα. Ετσι σήμερα το βράδυ, βρεθήκαμε για μερικές ώρες σε μια βεράντα με θέα θάλασσα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Για λίγο το μυαλό μας απέδρασε. Αφεθήκαμε στην ηρεμία της νύχτας, και μετά τα πρώτα ποτήρια κρασί η κουβέντα χαλάρωσε και αρχίσαμε πάλι να χαμογελάμε. Δεν χρειάζονται πολλά για να νοιώσουμε ευτυχισμένοι. Μερικές στιγμές ηρεμίας δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάμε, μια νύχτα με φεγγάρι, το κύμα να σκάει δίπλα σου, και η γνώση πως ότι κι αν γίνει, όσο έχουμε την υγεία μας, εμείς και οι δικοί μας, όλα μπορούμε να τα παλέψουμε. Τις μέρες που θα έρθουν, θα την θυμάμαι την σημερινή βραδιά. Αυτές τις ώρες που ο χρόνος σταμάτησε κάπου ανάμεσα στο πριν και το μετά και μας άφησε να πάρουμε μια βαθιά ανάσα αισιοδοξίας. Καληνύχτα…” γράφει η Εύη Φέτση…
Καλαμάρι με λεμόνια κονφί και μανιτάρια τηγανιτά με βινεγκρέτ από 3 μουστάρδες…
Το βραβευμένο με αστέρι Michelin, εστιατόριο «Galazia Ηytra», άνοιξε και φέτος το καλοκαιρινό του σκηνικό, στη βεράντα του ξενοδοχείου The Westin Athens, στο Astir Palace Resort, με τις υψηλές ελληνικές δημιουργίες του Χρύσανθου Καραμολέγκου…
Κι όλα αυτά ακριβώς δίπλα στη θάλασσα…
Σαρδέλες τηγανιτές με βινεγκρέτ σύκου…
Γαρίδες ψητές μαριναρισμένες σε γιαούρτι, τσίλι και λάιμ, πάνω σε πιτάκι με σάλτσα μτομάτας και βασιλικό…Όλη η Ελλάδα σε ένα πιάτο!
Δοκιμάζουμε μία μία όλες αυτές τις υπέροχες Ελληνικές γεύσεις, και θυμάμαι ένα δείπνο που έχω διοργανώσει για τους πενήντα καλεσμένους μου, πριν τέσσερα-πέντε καλοκαίρια στην Galazia Hytra…Πόσα άλλαξαν από τότε…
Φέτα φούρνου με καρπούζι και βινεγκρέτ δυόσμου…
Σφηρίδα στην σχάρα με μελιτζανοσαλάτα και ρεβύθια με βινεγκρέτ παρμεζάνας…Ένας συνδυασμός γεύσεων που ναι, από μόνος του φέρνει το χαμόγελο στα χείλη…
Best of: Λαυράκι φιλέτο με γκουακαμόλε και βινεγκρέτ χαλαπένιο!
Περνάμε στο κρέας, και στο πιάτο που -δικαίως-περηφανεύεται η Galazia Hytra: Αρνί φιλέτο μαριναρισμένο με χαρίσα, μέντα και πουρέ ψητής μελιτζάνας…
Μοσχαρίσιο φιλέτο-σουβλάκι, μαριναρισμένο σε lemongrass, σησαμέλαιο, σόγια, σουσάμι και μέλι, με ένα ντιπ γιαουρτιού με μέλι και ταχίνι!
Τέλος, το πιάτο που στέλνω φωτογραφία στον Νικόλα: Flank Steak Angus μαριναρισμένο σε πέστο, δεντρολίβανου και ξύσμα λεμονιού με ψητά λαχανικά!
Με την Εύη Φέτση και τον Marketing & PR Manager του ξενοδοχείου, Λευτέρη Βαρελή. Χαμογελάμε…
Το γλυκό που μόνο για αυτό αξίζει να έρθει κανείς στην Galazia Hytra: Γαλακτομπούρεκο με κρέμα μασκαρπόνε, σταφίδες, χουρμάδες και σιρόπι ροδόνερου…
Φεύγοντας, παίρνουμε όλη την Ελλάδα μαζί μας. Μέσα μας, την κουβαλάμε παντού. Στην ψυχή, στην καρδιά και στις ελπίδες μας…Υπομονή και ψυχραιμία έως την Κυριακή, Ελλάδα δεν θα σε παρατήσουμε, θα πάμε όλοι στις κάλπες να ψηφίσουμε το ελπιδοφόρο μέλλον σου….xxx
