Οι απόφοιτες ’89. Τις θυμάμαι στο Pierce College…Ανέμελες, μα ποια δεν ήταν τότε; Στον Στίβο, στην Τραπεζαρία, στα γήπεδα, στο Θέατρο, να τρέχουν και να χορεύουν στην ράμπα…“Seniors ’89!”
Αποφασισμένες η κάθε μία για τον δικό της δρόμο, να ακολουθήσουν δεκάδες όνειρα. Ποια να αντισταθεί; Κάποια σποραδικά reunions που ακολούθησαν απέδειξαν το αυτονόητο: Μπορεί το όνειρο για γάμο και παιδιά να μην υπήρχε ούτε σαν σκέψη στα δεκαοκτώ μας που θέλαμε να κατακτήσουμε τον κόσμο, όμως η πάροδος του χρόνου απέδειξε πως τελικά, το project δεν είναι όσο μικροαστικό φαινόταν. Με την προϋπόθεση όμως το project να μην είναι το μόνο επίτευγμα. Τώρα, εδώ στον κήπο της Φιλοθέης, όλες μανούλες, οι περισσότερες κατέκτησαν πολλά από τα όνειρα του ’89, κάποιες ονειρεύονται και άλλα…
Στον κήπο της Φιλοθέης…
Ο φωτογράφος της βραδιάς, Διονύσης Παναγάκος απαθανατίζει τα έργα και τις στιγμές…
Άλλο ένα reunion το βράδυ της Παρασκευής. Στο Καρύδειο Ίδρυμα Φιλοθέης αυτή την φορά, για την έκθεση φωτογραφίας της Ηρώς Παγώνα, Seeing people/ Seeing space. Όλες οι συναπόφοιτες κοντά της, φυσικά.
“Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε από την ανάγκη να αναβιώσω τα ταξίδια μου και να τα μοιραστώ με φίλους. Ξεχώρισα φωτογραφίες που παρουσιάζουν και σχολιάζουν με θετικό τρόπο μια πολιτιστική και κοινωνική πραγματικότητα. Φωτογραφίες που θα μπορούσαν να γίνουν αφορμή για δημιουργικό διάλογο με τον θεατή.
Μια περιπλάνηση σε 14 χώρες που ξεκίνησε από το Περού, Ιαπωνία (2007) ακολούθησε Κένυα, Ιορδανία και ΗΠΑ (2008), Βραζιλία, Ρωσία, Θιβέτ, Κίνα (2009), Μαρόκο(2010), Ταιλάνδη,Βιετνάμ (2011), Καναδά (2012) και τέλος στην Αιθιοπία (2013).
Οι φωτογραφίες της έκθεσης είναι αφηγήσεις μιας διαφορετικής πραγματικότητας. Απλές, γνήσιες, ειλικρινείς, καταγράφουν στιγμές καθημερινότητας, ανοιχτούς ορίζοντες,πολύχρωμα σκηνικά, γιορτές, προσευχές, εμβλητικα κτήρια, εργατικές κατοικίες, αντιθέσεις.
Ο φακός εστιάζει στο χρώμα, στο φως, στη στιγμή, στο συναίσθημα. Εντοπίζει την χαρά που πηγάζει μέσα από την ανάγκη για επιβίωση, την αγάπη για την Ζωή, την ανθρώπινη δημιουργία. Προτείνει να κατανοήσουμε , να νιώσουμε, να πλησιάσουμε αυτό που τελικά δεν είναι τόσο διαφορετικό και μακρινό…” τα λόγια της συμμαθήτριας, για την έκθεση που ολοκλήρωσε το ταξίδι της χθες βράδυ, και που τα έσοδα από τις πωλήσεις των φωτογραφιών- αφισών θα διατεθούν για την ενίσχυση της μη κερδοσκοπικής εταιρίας Μέριμνα.
Πάντα τέτοια όνειρα, πάντα όλες μαζί…
To Συμβούλιο της “Μέριμνας” και το Fay’s Control αγκάλιασαν τα ταξίδια της Ηρώς…
