Από την Τζίνα Θανοπούλου
Πολλά παιδιά σήμερα, ιδιαίτερα κορίτσια, από τα μηνύματα που λαμβάνουν από τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, τα περιοδικά, αλλά και από κοινωνικό περίγυρο, ακόμα από την ίδια την οικογένεια κουβαλάνε μηνύματα «εξιδανίκευσης της αδυναμίας», -idealization of thiness-, ιδιαίτερα θαυμασμός του λεπτού, ακόμα και αποστεωμένου σώματος.
Δυστυχώς σε νεαρά παιδιά/ κορίτσια αυτά τα μηνύματα τους γίνονται έμμονη ιδέα, γιατί το θεωρούν αποτυχία αν έχουν έστω και λίγα περισσότερα κιλά και επιτυχία αν είναι ιδιαίτερα αδύνατες. Μάλιστα στην ηλικία της προ-εφηβείας και εφηβείας, κάνουν και «διαγωνισμούς» ποια/ος είναι πιο αδύνατος και αν είναι, έχει το σεβασμό όλων των παιδιών. Σε αντίθετη περίπτωση τα παιδιά που έχουν λίγα παραπάνω κιλά θεωρούνται αποτυχημένα και γίνονται αντικείμενο κοροϊδίας από τους άλλους, και τους ασκείται υπερβολικός σχολικός και προσωπικός εκφοβισμός και συναισθηματική πίεση (bullying) που έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο κτίσιμο της αυτοπεποίθησης, ισορροπίας και αυτοσεβασμού.
Αυτή μπορεί να είναι η αρχή μιας πιο σοβαρής αργότερα Διατροφικής Διαταραχής, Ανορεξίας /Βουλιμίας ή και τα δυο, (Εating Disorder, Anorexia / Bulimia or both ) , που να έχει άσχημη και σοβαρή κατάληξη στη ψυχολογική και σωματική υγεία του ατόμου. Τα άτομα αυτά μπορούν να καταλήξουν σε νοσοκομείο, αφού ακόμα και η ίδια η ζωή τους και η ψυχική τους ισορροπία μπορεί να μπει σε κίνδυνο, και σίγουρα να χρειαστούν ιατρική και ψυχιατρική βοήθεια και φαρμακευτική αγωγή.
Για αυτούς τους λόγους οι γονείς πρέπει από νωρίς να αντιληφτούν αν υπάρχει ένα τέτοιο σοβαρό πρόβλημα στο παιδί τους, να ερευνήσουν τις αιτιολογίες, να επέμβουν και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους, με συμβουλές, συζητήσεις με ηρεμία και χωρίς πανικό. Να βοηθήσουν τα παιδιά τους να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους μιας τέτοιας υπερβολικής ενασχόλησης και μονομανίας και πως μπορεί να εξελιχθεί.
Θα μπορούσε να βοηθήσει και το γονιό και το παιδί ένας σύμβουλος ψυχολόγος, που ασχολείται με θέματα διατροφικών διαταραχών .
Κάτι άλλο που είναι ενδιαφέρον και ίσως θα είναι καλό να αναλύσουμε, είναι ότι η προσπάθεια των εφήβων να κοντρολάρουν τα κιλά τους και το σώμα τους, έχει να κάνει με το γεγονός ότι στην εφηβεία, όπου από μόνη της είναι μια δύσκολη ηλικία που το παιδί ψάχνει την ταυτότητά του και δεν ξέρει ποιος/α είναι και τι θέλει από τη ζωή του και νιώθει ότι δεν κοντρολάρει τίποτα, το σώμα του και η ενασχόληση με τα κιλά είναι το μόνο που το παιδί μπορεί να κοντρολάρει.
Έτσι λοιπόν, είναι πολύ καθοριστικό να βοηθηθούν τα παιδιά, έφηβοι όσο πιο γρήγορα γίνεται, ώστε η ενασχόληση με τη δίαιτα και τα κιλά να μη γίνει έμμονη ιδέα και εξελιχθεί σε συναισθηματική και σωματική ασθένεια αργότερα. Η Πρόληψη είναι σαφώς καλύτερη από Θεραπεία, (Prevention always better than Intervention).
Για το θέμα σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές των εφήβων κοριτσιών και γενικότερα των γυναικών ένα σημαντικό βιβλίο είναι της Susan Kano, “Making peace with food”, “Κάνοντας ειρήνη με το φαγητό και το σώμα μας”.
Τζίνα Γ. Θανοπούλου, ED.M., M.A., HARVARD University, Ψυχο-εκπαίδευτικη Συμβουλος, Συμβουλευτική Παιδιών , Εφήβων , Γονέων, Ζευγαριών, Ενηλίκων, Γυναικεία Ψυχολογία
Τηλ: 210 6838241,
Mob: 6945541188
ginagthanopoulou@gmail.com
Website: www.ginagcounseling.com
