Πρωινό ξύπνημα με την πρώτη βουτιά. Είναι τόσο νωρίς που δεν χρειάζεται να βάλουμε καν αντηλιακό, αντί του καφέ προτιμώ να βουτήξω στην καινούργια μέρα του Ιουνίου με το κεφάλι, στα βαθιά. “Τι όνειρο είδες χθες το βράδυ μαμά;” με ρωτάς και εγώ δεν θυμάμαι. “Εγώ είδα ότι μαζεύαμε κοχύλια και αχινούς. Σε μία υπέροχη παραλία που έκανε την λευκή άμμο να μοιάζει χρυσή…” μου λες με γυρισμένη την πλάτη καθώς κοιτάς χωρίς γυαλιά αυθάδικα τον ήλιο, έτοιμη για την εντυπωσιακή βουτιά σου.
Το έργο “Υποβρύχιοι Κολυμβητές” της Μαρίας Φιλοπούλου που σε εντυπωσίασε χθες βράδυ στην Γκαλερί Citronne ζωντανεύει μπροστά μου. Το χρώμα της θάλασσας είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που ζωγράφισε η Φιλοπούλου με λάδι σε μουσαμά…
to be continued…xxx
Καλημέρα! xxx
