ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ετοιμάζοντας το “πρόγραμμα” του χειμώνα σε excel…

Είναι η εποχή του χρόνου που φτιάχνουμε “πρόγραμμα”. Και δεν εννοώ το δικό μας πρόγραμμα -το οποίο είναι ήδη βομβαρδισμένο με ατελείωτες υποχρεώσεις και δεν ξέρεις που μπορείς να βρεις εκείνο το πολυπόθητο μισάωρο μέσα στην εβδομάδα με την ένδειξη “μπορείς να με κάνεις ότι θέλεις”. Ούτε, για πλάκα. Μιλάω για το πρόγραμμα των παιδιών μας. Των παιδιών μας, που ανεξαρτήτως ηλικίας θέλουν, θέλουμε, οφείλουν, οφείλουμε, δεν έχω ιδέα τι από όλα συμβαίνει ή όλα αυτά μαζί, να κάνουν τα πάντα. Ή τουλάχιστον, όσα περισσότερα προλαβαίνουν να κάνουν από την ώρα που επιστρέφουν από το σχολείο (αργά) έως την ώρα που θα κοιμηθούν (νωρίς).
Και αυτό το “πρόγραμμα”, ο θρυλικός Χουντίνι να είσαι, δεν βγαίνει όσο εύκολα έβγαινε όταν ήμουν εγώ στην ηλικία της κόρης μου -αν θυμάμαι καλά, πρέπει να το διασταυρώσω και με την μητέρα μου- που δύο ώρες Γαλλικά την εβδομάδα, ένα Πιάνο και οι καθημερινές προπονήσεις μου στην πισίνα θεωρούνταν υπέρ αρκετά.
Και αυτό το “πρόγραμμα”, αν για εμένα που έχω ένα μόνο παιδί, χρειάζονται πράξεις με τετραγωνικές ρίζες για να βγει, τι να πει το excel της φίλης μου της Σαλώμης, που μου έδειχνε προχθές, με το “πρόγραμμα” των δικών της τριών παιδιών. Ναι, τα προγράμματα τους είναι αποθηκευμένα σε excel!

Χθες το απόγευμα, αμέσως μετά το σχολείο, στην Σχολή Χορού Dance Factory όπου φοιτούν από τα τρία τους χρόνια. Αν για ορισμένους φαίνεται "περιττό" το μπαλέτο σε μία τόσο απαιτητική εποχή, με τόσες "υποχρεώσεις", είμαι απόλυτα πεπεισμένη πως είναι η πιο σωστή απόφαση που πήρα για την κόρη μου, πριν καν μπορέσει η κόρη μου να πάρει δικές της αποφάσεις. Και τα οφέλη από το μπαλέτο, θα την συντροφεύουν σε όλη της τη ζωή...

Χθες το απόγευμα, κατευθείαν από το σχολείο, στην Σχολή Χορού Dance Factory όπου φοιτούν από τα τρία τους χρόνια. Αν για ορισμένους φαίνεται “περιττό” το μπαλέτο σε μία τόσο απαιτητική εποχή, με τόσες “υποχρεώσεις”, είμαι απόλυτα πεπεισμένη πως είναι η πιο σωστή απόφαση που πήρα για την κόρη μου, πριν καν μπορέσει η κόρη μου να πάρει δικές της αποφάσεις. Και τα οφέλη από το μπαλέτο, θα την συντροφεύουν σε όλη της τη ζωή…Η πειθαρχία, οι συχνά δύσκολες ασκήσεις, και η συνεχής εξάσκηση, χαρίζουν σημαντικά πλεονεκτήματα στα κορίτσια μας, ενώ το μπαλέτο βελτιώνει την στάση του σώματος τους, τον συντονισμό των μελών του, την αίσθηση του ρυθμού και την μνήμη. Η κόρη μου μαθαίνει να σέβεται το σώμα της και το μυαλό της με υγιή τρόπο, και να διοχετεύει την ενέργεια της εποικοδομητικά…

Δεν τα φορτώνουμε εμείς τα παιδιά μας. Η εποχή μας τα φορτώνει. Οι απαιτήσεις και οι ανησυχίες της εποχής μας που ετοιμάζουν την ίδια την ενήλικη ζωή τους σε excel.
Και όχι, δεν θα ήταν λιγότερο ευτυχισμένα αν από το συγκεκριμένο excel αφαιρούσαμε μία γλώσσα ή ένα άθλημα. Θα ήταν όμως περισσότερο ευτυχισμένα ή θα προσπαθούσαν να βρουν την ευτυχία που τους αναλογεί στο ipad και στην τηλεόραση; Μήπως την αναζητούσαν ξαπλωμένα στον καναπέ, με μία γαβάθα ποπ κορν στην αγκαλιά τους; Μήπως αυτό στεκόταν εμπόδιο στην κοινωνικότητα τους, στην σωματική τους ανάπτυξη και διάπλαση, και τέλος προκαλούσε το διαβόητο bullying της εποχής μας;

Πόσα χρόνια σε αυτήν εδώ την όμορφξ αίθουσα χορού, κρυμμένη σε έναν κήπο της Κηφισιάς...

Πόσα χρόνια σε αυτήν εδώ την υπέροχη αίθουσα χορού, κρυμμένη σε μία αυλή της Κηφισιάς…

Η προσωπική μου πείρα, σε συνδυασμό με την πείρα των φιλενάδων μου, την οποία μοιραζόμαστε πάνω από κούπες καφέ με λίγες τύψεις και πολλή ζάχαρη, μου λέει πως σωστή απάντηση δεν υπάρχει, ή έστω κι αν υπάρχει, την δίνει το ίδιο το παιδί. Και στην τελική, οι ορίζοντες που σου ανοίγουν οι ξένες γλώσσες και ο αθλητισμός, όσο κι αν πασχίζεις για την ώρα -και τα χρήματα- που τους διαθέτεις, μόνο ωφέλιμοι μπορεί να είναι. Καλύτερα ένα παιδί εξαντλημένο από τον στίβο, από το ποδόσφαιρο ή από το μπαλέτο, παρά από την ανία και την παρέα του διαδικτύου, όχι;

09f067ad4a13426c4afdfc24c714ca13
Το excel της οκτάχρονης κόρης μου λοιπόν, πασχίζει να βολέψει μέσα σε έξι ημέρες (ευτυχώς, γιατί της Σαλώμης το excel δεν τα κατάφερε, και επεκτάθηκε και στην Κυριακή), Αγγλικά, Γαλλικά, Taekwondo, Ξιφασκία, Πιάνο, και φυσικά, Μπαλέτο. Και όχι από μία φορά την εβδομάδα. Και αυτά -ευτυχώς- επειδή κολύμβηση και ποδόσφαιρο (ναι, το λατρεύει το ποδόσφαιρο) τα κάνει στο σχολείο. Από το οποίο σχολείο, επιστρέφει κάθε απόγευμα στις πέντε. Είναι απαράβατος κανόνας πως στις 20.30′ το αργότερο πρέπει να κοιμάται. Χουντίνι, φτιάξε το excel!
Όμως αγαπημένο μου excel, επειδή ξέρω τι σκέφτεσαι, πριν προλάβεις να με κατηγορήσεις πως εγώ είμαι απαιτητική μάνα και επιφορτίζω το παιδί μου με όλα τα παραπάνω, να σε ενημερώσω πως κάθε μία από αυτές τις δραστηριότητες είναι επιθυμία της ίδιας. Και πως όταν “τόλμησα” να ρίξω μία από τις παραπάνω δραστηριότητες -το Πιάνο εν προκειμένω- για να βγουν όλες οι υπόλοιπες, έγινε το έλα να δεις στο σπίτι μας. “Μα το αγαπάω το πιάνο, τόσα χρόνια το μελετάω, είμαι καλή, γιατί να το σταματήσω, είναι άδικο….”, “Γιατί αγάπη μου δεν σε πήραν και τα χρόνια, αν όντως σου λείπει και το αγαπάς τόσο, μπορείς να το ξαναπιάσεις αργότερα!”, “Έχουμε την Κυριακή κενή, βάλτο την Κυριακή!”, “Μα μωρό μου, την Κυριακή την αφήνω ελεύθερη για τα πάρτι σου, για τους φίλους σου, για την ξεκούραση σου, για το παιχνίδι σου!”, “Τότε, βάλε το πιάνο την Κυριακή το απόγευμα…”

057e7bc701a8c3346cc86250591f5bd0
Και άλλος καφές με τις φίλες μου με λίγες τύψεις και πολλή ζάχαρη: Να το βάλω την Κυριακή το απόγευμα για να μην στερήσω την αγάπη της κόρης μου για το Πιάνο, ή να φανώ “άκαρδη” και να αφήσω την Κυριακή ελεύθερη για να κάνει “ό,τι της κάνει κέφι”;
Χουντίνι, φτιάξε το excel, είναι ήδη 15 Σεπτεμβρίου, δεν έχουμε χρόνο…

error: Content is protected !!