Από την Τζίνα Θανοπούλου
Ο Dr. Daniel Goleman – εμπνευστής του όρου «Συναισθηματική Νοημοσύνη», E.Q., EMOTIONAL INTELLIGENCE”, καθηγητής του Harvard University και Συγγραφέας του bestseller: «Συναισθηματική Νοημοσύνη EQ: Γιατί μετράει πιο πολύ από το IQ ?», αναφέρει ότι “Oι Ψυχολόγοι, Ερευνητές και Εκπαιδευτικοί σήμερα πια έχουν αποδείξει ότι το IQ συνεισφέρει μόνο κατά 20% στη μελλοντική Επιτυχία, Ισορροπία & Ευτυχία ατόμου. Το σημαντικό υπόλοιπο 80% βασίζεται στην Ανάπτυξη της Συναισθηματικής Νοημοσύνης (EQ)”.
Τι είναι λοιπόν η περίφημη Συναισθηματική Νοημοσύνη;
Με τον όρο Συναισθηματική Nοημοσύνη, E.Q., χαρακτηρίζουμε την Iκανότητα του ανθρώπου:
1. να συναισθάνεται, να βιώνει την πολύτιμη «Εν-συναίσθηση»
2. να ενεργεί με Ωριμότητα, Νηφαλιότητα και Ψυχραιμία
3. να χρησιμοποεί Υπομονή και Επιμονή
4. να επιβιώνει παρόλες τις δυσκολίες και τις αλλαγές
5. να ελέγχει τις Παρορμήσεις του
6. να καθυστερεί την Ικανοποίηση των υλικών ή/και συναισθηματικών αναγκών του
7. να ρυθμίζει τη Διάθεσή του
8. να ελέγχει τις Ψυχολογικές Διακυμάνσεις του, ώστε να μην επηρεάζουν την κρίση του, καθώς και τη ψυχολογική του διάθεση
9. να έχει την ικανότητα να Συμπάσχει
10. να Συναισθάνεται με τους συνανθρώπους του
11. να έχει Αισιόδοξη Σκέψη και Άποψη για τη ζωή και
12. να ελπίζει Θετικά σε κάτι καλύτερο (Daniel Goleman, 1995)
Μερικά ακόμα χαρακτηριστικά που σχετίζοναται με την Συναισθηματική Νοημοσύνη του παιδιού, εφήβου που αργότερα θα εξελιχθεί σε Συναισθηματικά Ώριμο Ενήλικα είναι:
1.Αποδοχή και Σεβασμό από τους άλλους
2.Ανάγκη για Υγιή Κοινωνικοποίηση
3.Ικανότητα Δημιουργίας Ουσιαστικών Διαπροσωπικών Σχέσεων & να απολαμβάνει Συναισθηματικούς Δεσμούς
4.Ανάγκη Διαμόρφωση Προσωπικής Ταυτότητας
5.Ανάγκη να δείχνει Ενδιαφέρον για Κοινωνικούς Προβληματισμούς και να δέχεται τις Υποχρεώσεις και τα Καθήκοντα του
6.Δυνατότητα καλλιέργειας Εν-συναίσθησης, Κατανόησης & Μοιράσματος
7.Ικανότητα καλλιέργειας Χιούμορ που είναι ένδειξη I.Q & E.Q
8.Διάθεση να κάνει ορισμένους κοινωνικούς Συμβιβασμούς και Θυσίες
9.Ικανότητα να αντέχει σε έναν ορισμένο βαθμό την «Υπαρξιακή ΜΟΝΑΞΙΑ »
10.Διάθεση να διαμορφώνει Προσωπικές Αξίες Ζωής και να μη δέχεται παθητικά ότι του δίνεται από έξω!
11.Ικανότητα Ευελιξίας & Προσαρμογής σε διάφορες δύσκολες κοινωνικές, οικογενειακές & προσωπικές καταστάσεις
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η Εν-συναίσθηση είναι ίσως από τα πιο σημαντικά κλειδιά που δείχνει ότι ένα για ένα άτομο έχει Συναισθηματική Ευφυΐα και Ωριμότητα.
Τι είναι η Εν-συναίσθηση;
Εν-συναίσθηση είναι η ικανότητα να βλέπουμε και να αξιολογούμε τι αισθάνεται ο συνάνθρωπος μας. Συναισθανόμαστε με αυτόν, όχι για αυτόν! Μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα μαζί του. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που μας «δένει», μας συνδέει με τον άλλο .
Όταν δείχνουμε Ενσυναίσθηση Πρός το Παιδί, κατανοούμε, συμπάσχουμε μαζί του και του μαθαίνουμε το ‘Σωστό’ και το ‘Λάθος’, δείχνοντας του Αγάπη και Αποδοχή με ΟΡΙΑ.
Γιατί είναι σημαντική η Εν-συναίσθηση για τους Γονείς;
1. Γιατί με την ενσυναίσθηση μπορούν να καταλάβουν πραγματικά το παιδί τους και να συμπάσχουν μαζί του. Ακόμα και για πράγματα που οι μεγάλοι θεωρούν ασήμαντα, αλλά για ένα παιδί δεν είναι, είναι σημαντικό να του δίνουν την εντύπωση ότι το καταλαβαίνουν. Έτσι του δίνουν αξία και το αίσθημα της ασφάλειας. Π.χ., εάν ένα παιδί δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνο του το βράδυ, το πιό εύκολο είναι να σκεφτούμε ότι είναι ένα απλό καπρίτσιο, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί όντως να φοβάται το σκοτάδι. Μια «ψυχρή» αντιμετώπιση δεν φθάνει για να μην παραπονιέται ή να σταματήσει να κλαίει. Εδώ πρέπει να λειτουργήσει η ενσυναίθηση για να μπορέσουμε να μπούμε στη θέση ενός μικρού παιδιού και να προσπαθήσουμε να συζητήσουμε το πρόβλημα του, να το ρωτήσουμε γιατί αισθάνεται έτσι, να του δείξουμε κατανόηση, να καθησυχάσουμε τους φόβους του και να του πούμε ότι είμαστε δίπλα του.
2. Γιατί με την ενσυναίσθηση μπορούν να δείχνουν με Παραδειγματισμό στα παιδιά τους και να τους περνούν το μήνυμα ότι είναι «δίπλα» τους. Είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν το σωστό παράδειγμα στα παιδιά τους και να τα κάνουν να καταλάβουν ότι η ευτυχία των κοντινών τους ανθρώπων είναι το ίδιο σημαντική με τη δική τους. Έτσι οι γονείς θα βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από εκείνα, αλλά ότι και οι ανάγκες των άλλων είναι το ίδιο σημαντικές.
3. Γιατί με την ενσυναίσθηση βοηθούν τα παιδιά να αναγνωρίζουν και να χειρίζονται τα συναισθήματά τους. Είναι σημαντική η αναγνώριση των θετικών συναισθημάτων όπως χαρά, ικανοποίηση, μοίρασμα, αλλά είναι ακόμα πιο σημαντική & πολύτιμη είναι η αναγνώριση δυσάρεστων συναισθημάτων, όπως ο θυμός, ντροπή, ζήλεια. Να μάθουν να τα κατονομάζουν, να τα κατανοούν και να μάθουν να τα διαχειρίζονται. Η Διαχείριση των Συναισθημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι όμως το πρώτο και σημαντικό βήμα για να καταλάβουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
4. Η Ενσυναισθηση σχετίζεται όχι μόνο με την Αναγνώριση των συναισθημάτων γενικά του εαυτού μας και των άλλων, αλλά και με την αποδοχή των άλλων ακριβώς όπως είναι. Βέβαια τα παιδιά επειδή είναι μικρά δεν έχουν ακόμα καλλιεργήσει όλα τα στοιχεία της προσωπικότητας τους, για αυτό το λόγο μερικέ φορές αυτά που λένε μας φαίνονται υπερβολικά ή αστεία. Όμως εμείς δεν πρέπει να τα υποτιμάμε και να τα γελοιοποιούμε, αλλά να δείχνουμε κάθε στιγμή ότι είμαστε δίπλα τους και τα αποδεχόμαστε όπως είναι.
Πως να τονώσετε την Ενσυναίσθηση του παιδιού σας
1.Δείξτε του ότι το καταλαβαίνετε με κατάλληλες Ερωτήσεις και Επεξηγήσεις! Π.χ. «Μήπως φοβάσαι το σκυλάκι ? Δεν θα σε πειράξει! Είμαι δίπλα σου».
2.Μιλήστε του για τα συναισθήματα των άλλων. Π.χ., «η αδερφή σου στεναχωρήθηκε που την έσπρωξες…. Ζήτησε της συγγνώμη και εξήγησε της ότι δεν ήθελες να την πονέσεις».
3.Φέρτε του παραδείγματα κοντινών του ανθρώπων. Π.χ., «ο παππούς είναι άρρωστος, να του αγοράσουμε μιά κάρτα για να αισθανθεί καλύτερα».
4.Χρησιμοποιήστε το «ΕΓΩ-ΜΥΝΗΜΑ»
5.Χρησιμοποιήστε τη «Συγγνώμη», αλλά εξηγήστε του και τους λόγους που πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για ουσιαστικούς λόγους, όχι μόνο τυπικούς, και να καταλάβει το γιατί.
6.Διαβάστε μαζί με το παιδί σας βιβλία για τα Συναισθήματα.
7.Μάθετε του να κάνει τις κατάλληλες ερωτήσεις για να βιώσει την Συναισθηματική Νοημοσύνη & Ωρίμανση:«Πως νιώθεις για αυτό;» Χρήσιμη ερώτηση όταν το παιδί είναι αναστατωμένο και στεναχωρημένο.
«Ξέρεις πόσες φορές έχω φοβηθεί εγώ;» Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να νιώσει το παιδί ότι και ο γονιός είχε την ίδια εμπειρία και το ξεπέρασε.
«Πως θα ένιωθες εσύ εάν στο έκανε αυτό η αδελφή σου;» Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να κάνουμε το παιδί να μπεί στη θέση του άλλου.
«Πως πιστεύεις ότι νοιώθει ο τάδε ήρωας;» Μέσα από τις ιστορίες ηρώων και παραδειγματισμού μπορούν οι γονείς να αυξήσουν την ενσυναίσθηση των παιδιών τους. Π.χ., να ρωτήσουν «Γιατί νομίζεις ότι φέρθηκε έτσι και πήρε αυτές τις αποφάσει;», «Αν είχες Υπερδυνάμεις τι θα έκανες;»
8.Παίξτε με τα παιδιά σας Δημιουργικά & Ψυχολογικά Παιχνίδια όπως το :«Ποιό συναίσθημα είναι αυτό;» «Μάντεψε τι νοιώθω!» Αυτός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να μάθει να αναγνωρίζει τα Συναισθήματα του και των άλλων
9.Μοιραστείτε Ιστορίες δικές σας στην ηλικία του παιδιού σας μαζί του. Έτσι παρακινείτε τη φαντασία του και περιέργεια του. Αυτή είναι μια Μοναδική Εμπειρία Γνώσης και Μοιράσματος μεταξύ γονιού και παιδιού.
Τζίνα Θανοπούλου, ΕD.Μ, ΜΑ, Ηarvard University Διευθύντρια Τμήματος Ψυχολογίας Life Clinic Group. H Τζίνα Θανοπούλου είναι Συμβουλευτική Ψυχολόγος & Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας. Έχει εξειδίκευση στη Συμβουλευτική Παιδιών, Εφήβων σε «Ρίσκο» ( Risk & Prevention Psychology), στη Συμβουλευτική Οικογένειας & Ζευγαριών και στην Γυναικεία Ψυχολογία. Με 20 χρόνια εμπειρίας ως Συμβουλευτική Ψυχολόγος στο International School of Athens/TASIS και στο PIERCE του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδος, έχει μια πολύπλευρη και μοναδική εμπειρία που συνδυάζεται με βαθιά γνώση και αγάπη για τους ανθρώπους και ιδιαιτέρως τα παιδιά. Είναι έγκριτο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής ΕΕΣ και μέλος του Δ.Σ. και μέλος της Ευρωπαϊκής εταιρείας Συμβουλευτικής & της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχολογίας.
