Μία υπέροχη εβδομάδα με μία τετραήμερη αργία να κλείνει με ένα ακόμη πιο υπέροχο δείπνο στο αγαπημένο μας εστιατόριο, το “21”, στο Κεφαλάρι. Και με καλούς, πολύ καλούς φίλους. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Στέλλα Έλληνα-Περβανά, Αλέξανδρος Έλληνας, Άγγελος Περβανάς
Θα μπορούσε να ζητήσει και πολλά ακόμα. Και να τα έχει…Όπως ένα κομμάτι άψογα εκτελεσμένο Chateaubriand! Που να συνοδεύεται από μία creamy bearnaise και ένα πιάτο από ολόχρυσες τηγανιτές πατάτες! Και να το μοιραστεί, με τον πιο έμπειρο και νηφάλιο στην κριτική του γευσιγνώστη και κριτικό γεύσης του fnl-guide , τον Πάνο Δεληγιάννη. Ώστε, να μπει στα άδυτα της αντικειμενικής του-“ποιος νοιάζεται για την υποκειμενική;” τονίζει- γνώμης. “Εγώ!”
Με τον Πάνο Δεληγιάννη
Αλλά ας τα πάρω από την αρχή, από την ώρα που μπήκαμε στο “21” για να συναντήσουμε την παρέα μας. Που κάναμε γύρω στα 20 λεπτά της ώρας μέχρι να φτάσουμε στο τραπέζι μας, μέχρι να χαιρετήσουμε όλους μας τους γνωστούς και φίλους που απολάμβαναν ήδη το δικό τους δείπνο στα υπόλοιπα τραπέζια. Τι έγραφα τις προάλλες για το Novikov στην Berkeley Str. του Mayfair; Πως είναι “το απόλυτο εστιατόριο του Λονδίνου για να σε δουν όλοι και να τους δεις όλους”; Ε, αυτό ακριβώς συμβαίνει πάντα και στο “21”, χωρίς τους Ρώσους και τους Άραβες, αλλά με τις πιο παλιές, παραδοσιακές και οπωσδήποτε χαμηλών τόνων οικογένειες του τόπου μας.
Στο δικό μας τραπέζι, μας περίμεναν ο Άγγελος και η Στέλλα Περβανά -η αδελφή του Αλέξανδρου Έλληνα που έχει αναλάβει με μεγάλη επιτυχία την από ότι φαίνεται θρυλική συνέχεια του γνωστού εστιατορίου-, τον Πάνο Δεληγιάννη και την γυναίκα του, τον γοητευτικό “σίφουνα” που ακούει στο όνομα Εύη Φέτση.
Εύη Φέτση, Νικόλας Κατσαρός
Γιατί μπορεί οι εστιάτορες και οι chef των Μητροπόλεων του κόσμου να κρέμονται από τα χείλη -και από την πένα- του Πάνου, όμως εμείς, η παρέα, κρεμόμαστε στην κυριολεξία από τα δικά της, όταν αναφέρεται στα πιο ένοχα μυστικά ενός λαχταριστού burger!
Η επιλογή του Πάνου για το κρασί, συνοδεύεται με μία εξαιρετική ταραμοσαλάτα, η οποία μας ενθουσιάζει τόσο πολύ που με κάνει να βγάλω το κινητό μου από την τσάντα μου και να κάνω το πρώτο σχόλιο για αυτήν, στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook. Κάτι, που κάνω σπάνια.
Η συνέχεια για εμένα, περιλαμβάνει μία -πιο φρέσκια δεν γίνεται- σαλάτα σπανάκι με blue cheese και καβουρδισμένο κουκουνάρι, και το Chateaubriand που σας έλεγα…
Δεν πρόκειται να κάνω –φυσικά– κριτική των πιάτων όταν συνδαιτυμόνας μου είναι ο Δεληγιάννης -ιεροσυλία μεγαλύτερη και από το να τολμάς να κρίνεις το μήκος της φούστας της Coco Chanel-, όμως για τα προσωπικά μου γούστα, έφαγα συναρπαστικά.
…Και με την άδεια της διαιτολόγου μου “μόνο για τη συγκεκριμένη εβδομάδα!”
Η “διαφωνία” μου με τον “ειδικό και καλύτερο στον τομέα του” ήταν μόνο μία. Όταν υποστήριζε πως οι αναγνώστες, το κοινό που τον ακολουθεί πιστά τόσα χρόνια τώρα, περιμένει από αυτόν μία εμπεριστατωμένη, αντικειμενική κριτική που να μην περιλαμβάνει τα δικά του γούστα και τα προσωπικά του “θέλω”. “Ποιον ενδιαφέρει που πέρασα εγώ καλά, εκτός από την παρέα μου;” επιμένει…
“Λά-θος, λά-θος, λά-θος!!!” Επιμένει ο δικός μου ενθουσιώδης χαρακτήρας. “Φυσικά και ενδιαφέρει το που πέρασε καλά ένας άνθρωπος όπου τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου σφάζονται για να περάσει αυτός καλά!”
Ο Χαλβάς!
Η σοκολάτα…
…Και οι φράουλες!
Για την ιστορία, από τις χαρακτηριστικές κόκκινες πολυθρόνες του “21”, σηκωθήκαμε μόλις στις 2 το πρωί, όταν όλοι οι υπόλοιποι πελάτες του βρίσκονταν ήδη στα κρεβάτια τους, και το προσωπικό ήθελε να βρεθεί στα δικά του. Αν δεν είχαμε καλούς τρόπους, ακόμη εκεί θα ήμασταν…
