Χθες το μεσημέρι. Το δέκατο όγδοο μεσημέρι του Ιουνίου. Ναι, εκείνη ακριβώς την ώρα που μέσα από ένα επιβλητικό και συνάμα γοητευτικό σύννεφο, έβλεπες τις αστραπές και άκουγες τις βροντές του. Δεν είναι θυμός. Είναι αυτές οι απρόβλεπτες ανατροπές που σε ξυπνάνε από την νιρβάνα της ρουτίνας σου και σου υπενθυμίζουν πως είσαι ζωντανός. Πως μπορείς και εσύ να κάνεις την δική σου ανατροπή, να κάνεις την δική σου κοπάνα, και να στήσεις το δικό σου πάρτι, έτσι ξαφνικά, όπου και όπως κάνεις κέφι. Και ύστερα, ξεσπάει μία τρελή καταιγίδα. Μία άνευ προηγούμενου για την εποχή καταιγίδα που με κάνει να ξεσπάσω με τη σειρά μου σε γέλια. Είμαι στην Κηφισίας, στην στροφή του κτήματος Συγγρού μία ανεμοθύελλα σκορπάει κάποια πελώρια κλαδιά του δάσους στην μέση του δρόμου, κάποια αυτοκίνητα σταματάνε στην άκρη του. Έχω λίγα μέτρα ακόμη για να φτάσω στο στενό της Ζηρίνη. Στο ισόγειο της πολυκατοικίας με το νούμερο 23, με την σιδερένια πόρτα και την κρυφή αυλή. Πόσες κρυφές αυλές έχει άραγε αυτή η γειτονιά; Εκεί, που έχω ραντεβού με τον Ιάσων και την Aurelia Δήμου, τους οικοδεσπότες του Athens House of Photography, της πιο ενημερωμένης γκαλερί φωτογραφίας σε όλη την πόλη. Φοράω ένα κοντό φόρεμα με λουλούδια και λευκά Superga από δαντέλα. Παρκάρω, και η βροχή στάζει με λύσσα επάνω μου, στα μαλλιά, στο φόρεμα, στο πρόσωπο μου. Ξεπλένει και το τελευταίο ίχνος της ελάχιστης μάσκαρας που είχα φορέσει το πρωί στα μάτια μου. Και εγώ, εξακολουθώ να γελάω. Ο καιρός έχει τα κέφια του. Και εγώ το ίδιο.
Από καιρό θέλω να διαλέξω κάποια φωτογραφικά έργα για το σπίτι στις Σπέτσες. Ένα δώρο από εμένα στο σπίτι που μόνο χαρές και γέλια έχει φιλοξενήσει. Δεν ξέρω ακριβώς τι θέλω, αλλά ξέρω πάρα πολύ καλά τι δεν θέλω, Δεν θέλω θάλασσες, δεν θέλω μπλε, δεν θέλω καράβια και κοχύλια. Πολύ κλισέ. Όταν τα έχεις στον ορίζοντα σου όλα αυτά, δεν τα θέλεις σε φωτογραφία. Αυτά τα χρειάζομαι τον χειμώνα στην Αθήνα. Και ναι, οι καλύτεροι στο να με βοηθήσουν στην επιλογή μου, είναι ο Ιάσων και η Aurelia….
Ζηρίνη 23, Κηφισιά. Χθες το μεσημέρι…
Follow me…
Νομίζω πως είμαι σε Γκλερί στην Μονμάρτη…
Κιόμως, η Ελλάδα είναι παντού. Με υποδέχεται το λεύκωμα με την Ελλάδα του William Abranowicz… Σκέφτομαι πως είναι ένα υπέροχο δώρο για τους ξένους πελάτες της εταιρίας του Νικόλα.
Με υποδέχονται στην γκαλερί με τα όμορφα χαμόγελα τους, την γαλλική προφορά και τα σπασμένα Ελληνικά τους. Ο χώρος φωτίζεται αποκλειστικά από τους προβολείς που έχουν όλη την προσοχή τους στραμμένη στα έργα, μία βιβλιοθήκη προσπαθεί να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τα επιβλητικά πορτραίτα, δύο μεγάλα λευκά τραπέζια εργασίας, σκόρπιοι κατάλογοι με ονόματα όπως William Abramowicz, Contstantine Manos, Haris Kakarouhas, Kamilo Nollas, Ian Jeffrey. Νιώθω πως είμαι σε γκαλερί της Μονμάρτης. Στους τοίχους, όλη η μαγεία της Αφρικής μέσα από τον φακό του Έλληνα φωτογράφου Νίκου Λώτσου, ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αφρικάνικης υπαίθρου απαθανατίζουν την άγρια φύση αλλά και την ανθρώπινη παρουσία, με τον απέριττο τίτλο “Africa”.
Διαβάζω στον δικό του κατάλογο: «Ταξιδεύω σε μέρη σαν την Αφρική για να απελευθερώσω την ψυχή μου. Είναι κατάθεση ζωής για όλα όσα νοιάζομαι.
Δεν κάνω απλή καταγραφή της άγριας φύσης, αλλά ψάχνω να βρω την επίγνωση. Είμαι καλλιτέχνης και νιώθω την ανάγκη να φέρω τον εαυτό μου και τον κόσμο που φωτογραφίζω πιο κοντά στο όραμα μου. Το όραμα στην δουλειά μου είναι το κλειδί στο να ανακαλύψει κανείς την φωτογραφική μου δουλειά. Συχνά χρησιμοποιώ μια απόκοσμη σκηνή για να εκφράσω συναισθήματα. Φόβος, θυμός, μοναξιά, αποστασιοποίηση, αλλά και ενέργεια, ρυθμός, ελπίδα, υπάρχουν ταυτόχρονα μέσα μου και στην δουλειά μου. Είναι σημαντικό στην δουλειά μου να εξάγω κάθε λεπτομέρεια φωτός και σκιάς, και είναι ξεκάθαρο ότι στις εικόνες μου τα δύο αυτά στοιχεία συνυπάρχουν. Το φως αναδεικνύει και η σκιά τονίζει.
Δεν είμαι οικολόγος, βάσει της δουλειάς μου, αλλά με νοιάζουν πάρα πολύ οι διάφορες κουλτούρες, και η άγρια φύση, και ο φόβος της εξαφάνισης τους είναι το πιο δυνατό μου κίνητρο. Θέλω τα παιδιά μου να μπορούν να απολαύσουν την μαγεία της φύσης μπροστά στα μάτια τους και όχι σε κάποιο μουσείο. Μέσω των ταξιδιών μου μαθαίνω να εξερευνώ και μέσω των εξερευνήσεων μου μαθαίνω να συντηρώ και να προστατεύω, και την φύση αλλά και τους ανθρώπους…”
“Ο Νίκος Λώτσος έχει λάβει πολλαπλά διεθνή βραβεία, κυρίως για τις εικόνες του από την Αφρική, ανάμεσα τους και το “Photographer of the Year” στα Spider Awards, ένα από τα πιο σημαντικά διεθνή βραβεία για ασπρόμαυρη φωτογραφία…” με επαναφέρει στο τώρα η Aurelia όσο εγώ ταξιδεύω μέσα από τα έργα “Cheetah in the mist”, “Masai. Portrait on fire », « Zanzibar life on the water – Boats view 3”, “Zanzibar life on the water – view 4”, “Impalas in the mist”…
Eyes like a shutter, mind like a lens…
Η Aurelia με ξεναγεί στην Αφρική του Νίκου Λώτσου…
“Δεν χρειάζεται να αποφασίσεις τώρα” μου λένε ο Ιάσων και η Aurelia με μία φωνή. “Η έκθεση θα διαρκέσει έως το τέλος του μήνα, πήγαινε να ονειρευτείς τα έργα στο σπίτι σου στις Σπέτσες, σκέψου την θέση τους στον χώρο…”
Έργα, κατάλογοι, διάσημες και άλλες υπογραφές, φωτογραφίες που μιλάνε στην ψυχή σου και μένουν εκεί για πάντα…
Ο Ιάσων και η Aurelia με βοηθάνε ως προς τα θέλω μου, καθοδηγούν με μαεστρία και διακριτικότητα το γούστο μου, μου δίνουν όσες πληροφορίες θέλω,όσο πιο πολύ μπαίνω στον μαγικό κόσμο της φωτογραφίας τόσο πιο πολλά θέλω να μάθω.
Θέλω κι άλλα. Κι άλλα…
Έργα με την υπογραφή του Κακαρούχα…
“Είναι τα αγαπημένα της φίλης σου, της Μαρίνας Βερνίκου” μου λέει ο Ιάσων. “Μπορεί να έρθει εδώ και να ταξιδέψει με τις ώρες μέσα από αυτές τις φωτογραφίες…”
Τώρα ξέρω ποιο θα είναι το επόμενο δώρο στην φίλη μου…
“Born into an artisan family in Helsinki, his grandmother is the Swedish born photographer Hildur Larsson…” οι πρώτες πληροφορίες που πέφτουν βροχή…Σαν αυτή, που χορεύει στις τζαμαρίες της γκαλερί…
Αυτή!
Αλλά θέλω να μάθω και άλλα…
“1959…He and his father visit The Family of Man exhibition at Helsinki Art Hall, where, as his father reported, he says he knows what he wants to do with his life…”
“2006…Staden · Kaupunki · La Ville · The City book, made together with the writer Bo Carpelan, is chosen as the most beautiful book of the year in Finland…”
Βρίσκω εκπληκτικά έργα Τέχνης , που φέρουν από τις πιο κλασικές και αναγνωρίσιμες υπογραφές έως τις πιο σύγχρονες, που οι τιμές τους ξεκινάνε από 50 ευρώ και φυσικά, μπορούν να φτάσουν στον ουρανό…Όμως, ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί να προτιμήσω να προσφέρω μία τούρτα από ένα υπογεγραμμένο έργο Τέχνης…
“Χρυσόψαρο στην Γυάλα-Σαντορίνη”. Το έργο αυτό βρίσκεται στο σπίτι του Έλτον Τζον
Όλα αυτά έως να πέσει το μάτι μου στην Κούβα του Χάρη Κακαρούχα…
Ο Χάρης Κακαρούχας γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Χαρτογραφία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και Θεωρία του Χρώματος και οπτική αντίληψη στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Επίσης, έχει διδακτορικό στη Φωτογραφία από το πανεπιστήμιο του Ντέρμπι (τίτλος διατριβής: Προσωπογραφία- Χαρτογράφηση του εαυτού). Μελέτησε πολλές διαφορετικές μορφές θεραπείας μέσω της τέχνης στο Φωνητικό Ινστιτούτο της Ελβετίας, στο Ινστιτούτο Ερευνών της Πούνα στην Ινδία, όπως επίσης άλλες πρακτικές σύγχρονης φυσικής ψυχοθεραπείας (Ινστιτούτο Ελευθερίας-Άμστερνταμ, Ολλανδία).
Το φωτογραφικό του έργο έχει δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1997 οι Εκδόσεις Φωτοχώρος δημοσίευσαν το φωτογραφικό του βιβλίο με τίτλο στις «On the timelines» και το 2003 οι Εκδόσεις Άπειρον εξέδωσαν το βιβλίο του με τίτλο «Suspended Time: A Cuban portrait». Το ίδιο βιβλίο εκδόθηκε επίσης από τις εκδόσεις Dewi Lewisτου Ηνωμένου Βασιλείου, τους Peliti Associati στην Ιταλία, τους Εdition Braus στη Γερμανία, τους Actes Sud στη Γαλλία και τους Lunwerg Editiones στην Ισπανία. «Ο αιωρούμενος χρόνος» κέρδισε το βραβείο «Μήλος» το 2004 για το καλλιτεχνικό βιβλίο της χρονιάς στην Ελλάδα.
Ο Χάρης Κακαρούχας κέρδισε το βραβείο ευρωπαίων εκδοτών στη φωτογραφία το 2003 και το βραβείο Φωτογραφικού Πορτραίτου Schweppes επίσης το 2003 ως ανερχόμενος. Το 2013 υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Eco-Art Festival στην Αθήνα, το οποίο διοργάνωσαν το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μέρος της δουλειάς του ανήκει σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Προς το παρόν διδάσκει σε φωτογραφικά εργαστήρια υπό το θεματικό τίτλο: «Αφυπνίζοντας το βλέμμα»..
Μαγεία…
Κατευθύνομαι προς την βιβλιοθήκη. Το Athens House of Photography, και ο δικτυακός του τόπος Photobookstore.gr, είναι το μεγαλύτερο φωτογραφικό βιβλιοπωλείο στην Ελλάδα. Επιλέγω ανάμεσα σε ελληνικές και ξένες εκδόσεις κλασσικών φωτογράφων όπως
τους Sebastiao Salgado, Herbert List, Pentti Sammallahti, Κωνσταντίνο Μάνο, Josef Koudelka, Henri Cartier-Bresson
Helmut Newton καθώς και Ελλήνων φωτογράφων όπως τους Στράτο Καλαφάτη, Γιάννη Κόντο, Καμίλο Νόλλα, Κωστή
Αντωνιάδη, Γίωργο Δεπόλλα…
Ο Ιάσων Δήμου με βοηθάει να επιλέξω τα βιβλία που θέλω για εμένα και τους φίλους μου…
Σπάνιες εκδόσεις, όμορφα δώρα να προσφέρεις σε όσους αγαπάς…
“Στην Γκαλερί διοργανώνουμε και πολλές εκθέσεις με φιλανθρωπικό χαρακτήρα” μου λέει ο Ιάσων, ο οποίος εκτός από τις συναρπαστικές του γνώσεις πάνω στην Τέχνη είναι και φανατικός αναγνώστης του Fay’s Control…
Η Ελλάδα του Herbert List…
Και έξω βρέχει, και είναι ωραία…
Δύο ώρες αργότερα, και είμαι ακόμη εδώ. Αποχαιρετώ τους καινούργιους μου φίλους με ένα φιλί, και την υπόσχεση πως θα ξανά έρθω την άλλη εβδομάδα. Με τα όνειρα μου οδηγό στις τελικές επιλογές μου. Ο ήλιος πλέον είναι στην θέση που του επιβάλει η δέκατη όγδοη ημέρα του Ιουνίου….
Life is like a camera…xxx
Address: Zirini 23, Kifisia 145 62 GR E-mail: info@phototheatron.com Tel: +30 210 5228696
Url: www.phototheatron.com
Για περισσότερες πληροφορίες και private viewings:
Ιάσων Δήμου,
The Athens House of Photography Ζηρίνη 23, 145 62 Κηφισιά
210 5228696, 6981 076602, info@phototheatron.com
